Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 30 marzec 1990

Odsłon: 1020

   Tuż po wstaniu myśl pobiegła do odpowiedzialności kapłanów. Służba Boża - tak jak służba wojskowa - podlega oddzielnej jurysdykcji, bo tylko Bóg może ocenić nasze myśli! To pułapka dla większości niewierzących...zapatrzonych w ludzkie słabości kapłanów.

  Istnieje świat niewidzialny z czarnymi aniołami, którzy znając każdego człowieka są wszechmocni...szczególnie dla tych, którzy nie wierzą w ich istnienie! Jeżeli taki człowiek drgnie w kierunku wiary to zostanie zalany wątpliwościami typu „Jezus był tylko człowiekiem” (to głoszą św. Jehowy) i pytaniami: „kto stworzył Boga?" i  "jakie są dowody na istnienie duszy?”

   Jak niewierzącemu wytłumaczyć działanie Ducha Świętego? Co takiemu poradzić? Ja mogę zalecić,  ponieważ przerabiałem to niedawno: do czasu otrzymania łaski wiary musisz założyć istnienie tamtego świata oraz nieśmiertelnej duszy. Nie możesz mówić, że nie ma Boga, Jezusa i Ducha Świętego!

   Podczas wychodzenia do pracy żonie zostawiłem do przeczytania tekst o pomocy duszom czyśćcowym. Kategorycznie odmówiła czytania z uwagą: "co ty czytasz!" Po 20 latach będzie czytała mi to samo, a ja przez te lata wspomogłem całe masy tych dusz!

   Zabrałem glinianą płaskorzeźbę Głowy Jezusa, którą wykonała mi chora w Instytucie Reumatologii, gdzie się specjalizowałem. Po zdenerwowaniu odczułem dziwne ciepło, radość i zrozumiałem, że przeszkody robił demon. Bestia wiedziała, że ten Pan Jezus będzie towarzyszył mi w gab. lekarskim aż do września 2008 roku.

   Teraz serdecznie współczuję pacjentowi (63 lata), który ma drugą żonę i znalazł się w opałach impotencji („wszystko zamarło”) i z miłością wspomina poprzednią żonę, która zrozumiałaby jego kłopoty, bo w starych małżeństwach miłość ma wymiar duchowy z wzajemnym zrozumieniem. To nieszczęście dla innych jest darem...dla dążących do świętości (wspomniał o tym Sokrates).

    Z trudem trafiłem do domu, gdzie umiera dziadek  do którego wzywano mnie wczoraj (84 lata). To dar śmierci powolnej, we własnym domu, wśród swoich po przyjęciu Wiatyku. Wracam i przekazuję ten dzień pracy na ręce Pana Jezusa dla dusz. Nagle zrozumiałem, że praca w takiej łączności odsuwa zdenerwowanie i daje pokój serca.

    Teraz trwa Droga Krzyżowa...chwilami mam łzy w oczach i proszę Pana Jezusa o przyjęcie tego nabożeństwa za dusze opuszczone i za najdłużej cierpiące w Czyśćcu oraz za maleńkie dzieci..."bądź miłościw dla nich Panie Jezu". Wielką moc ma zapalona świeca, a mnie w tej uroczystości są potrzebne przerwy z ciszą i piękne rozważania.

   W garażu znalazłem książeczkę z myślami o. Pio. Wybieramy z nich dla córki: "Myśl o Maryi niech będzie gwiazdą kierującą twoimi krokami podczas długiej wędrówki przez pustynię obecnego życia, a pewnego dnia niech ukaże ci Jezusa”.

    Natomiast dla żony dla żony: „Harmonia życia polega na starannym zachowywaniu Prawa Bożego i na wypełnianiu powinności swego stanu każdego z nas, a zwłaszcza na wzajemnej miłości i by nie dziwić się z powodu słabości innych". Dla mnie pasuje zalecenie: "Dusza nieczysta jest synonimem serca pełnego lekkomyślności"!

    Wróciłem do czytania duchowego. Dusza uwięziona w ciele ma słabe pragnienie Boga. Po odrzuceniu ciała pojawia się z całą mocą czysta miłość do Boga, a poczucie oddalenia daje wielkie cierpienie.

    W Czyśćcu już wiesz, że doznałeś wielkiej łaski...masz możliwość kochania Boga (w piekle to uczucie nie istnieje), a po przebyciu cierpień będziesz zbliżał się do Królestwa Niebieskiego.

     Z tego jasno wynika,że ludzie pragnący Boga na ziemi od początku bardzo cierpią (tęskna miłość), a pragnienie miłosierdzia jest bardzo wielkie. W momencie odrzucenia ciała - w zależności od stanu duszy - pojawia się poczucie obecności Boga i Jego Światłość. Wielcy grzesznicy i potępieni nie mają tych doznań...

                                                                                                                          APEL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 29 marzec 1990

Odsłon: 987

   Czytanie duchowe: śmierć nic nie oznacza, bo to tylko „przejście”. Życie trwa nadal, dusza ma możliwość czynienia dobra i zła. Rodzina Boża obejmuje - pielgrzymujących na ziemi, dusze czyśćcowe - sprawiedliwych i świętych w Niebie.

   Potrzeby duszy w Czyśćcu są niepojęte dla nas, bo tam cierpi człowiek pragnący Boga, a jest od Niego oddzielony. Bóg jest celem naszego istnienia!

    Dusze są przy nas i chcą pomagać w osiąganiu celu...modlą się za nas i uzyskują łaski dla nas. My musimy o nich pamiętać: ofiara Mszy św. z cierpieniami zastępczymi, modlitwami, ofiarowaniem dobrych uczynków.

    Trzeba żyć w łączności i pragnieniu pomagania duszom. Jest to dogmat: Obcowanie Świętych. Cokolwiek czynisz...czyń z miłości i pokory w intencji dusz czyśćcowych, bo ludzie częściej pamiętają o ciałach - prochach niż o duszach zmarłych.

    Twoja codzienna pomoc duszom ześle deszcz łask. Wszystko jest pod kontrolą Najwyższego...i jedna chwila u Jego stóp znaczy więcej niż wszystkie dyskusje całego świata. W tej działalności pamiętaj o istnieniu czarnych aniołów, bo nawet kapłani unikają tego tematu, który budzi słowo: „zacofanie”...

    Dzisiaj, gdy to opracowuję przed edycją (10 luty 2017) jestem wstrząśnięty, ponieważ to wszystko wiem i tak żyję. Pan wskazał na ten zapis, ponieważ intencja prowadząca dotyczy tych, którym odpuszczono grzechy i za dusze takich.

    Wówczas w gabinecie lekarskim była staruszka (80 lat), której - w czasie pobytu w szpitalu - pod oknem postawiono ścianę nowego budynku.

    Powiedziałem jej, że na ziemi jest to ostatnia próba i musi zrezygnować z sądu, wybaczyć, współczuć takiego postępowania. Nie dodałem, że za takiego sąsiada trzeba się modlić. Teraz widzę siebie na szkoleniu, gdzie rozdaję takie zadanie...co zrobisz, gdy po powrocie ze szpitala stwierdzisz, że...

   Teraz jest wyrzucona z pracy. Mówię, że ją rozumiem, bo rozstanie się z pracą powinno być ludzkie. Ja sam zwolniłem się w buncie z przepracowania i znam to wszystko. Od tego czasu współczuję każdemu krzywdzonemu przez pracodawcę.

    Wreszcie koniec 15.30. Dopiero teraz mam zadowolenie, bo zarabiam jak listonosz, ale dzień przeszedł całkowicie bezinteresownie...wielka radość zalała serce. Ciężka praca ma wielki sens...tym bardziej że została wcześniej ofiarowana Jezusowi, który na próbę z rana oddalił się ode mnie ("zostałem opuszczony").

    "Dziękuję Ci Panie Jezu za dar pracy w Twoim Imieniu”. Wsiadłem do samochodu, gdzie spojrzałem na maleńki krzyżyk i na wizerunek Jezusa Miłosiernego. Wczoraj tym samochodem podwiozłem niewierzącą...co w niej zostało po spojrzeniu na ten maleńki krzyżyk?

    Czuję, że Jezus pobłogosławił mnie w tej chwili. W domu niespodzianka, bo odnalazł się gliniany wizerunek Jezusa w koronie cierniowej, który ulepiła dla mnie chora na rematoidalne zap. stawów  w Instytucie Reumatologii. Pragnąłem zabrać Go do pracy. Faktycznie Pan Jezus towarzyszył mi do końca (wrzesień 2008), a teraz jest dalej ze mną w moim świętym kąciku.

    Pojechałem na działkę, gdzie mieszałem nawóz sztuczny z popiołem po spalonych resztkach...łącznie były tego 3 kubły. Na ten moment rozmawiałem z ateistą, który udowadniał mi, że Jezus był zwykłym człowiekiem...później doprawiono Mu legendę i tak trwa jego wielkość i czynione cuda.

- Ja będę, pan będzie i Jezus Jest...On właśnie pokazał („otworzył Niebo”), że nie umieramy! Każdy z nas ma duszę...pan też ma duszę!

                                                                                                                      APEL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 28 marzec 1990

Odsłon: 1118

    Późna noc ze świętą ciszą i tykaniem zegara...stoliczek w kuchni – to moje królestwo na ziemi! Tak mało potrzeba człowiekowi...także całym narodom, bo w krajach chrześcijańskich, gdzie obowiązuje Prawo Boże i może nie być wojska, ponieważ nad nami czuwa Opatrzność Boża. Nic nie może nam zaszkodzić...nawet niewola i śmierć.

    Kto naprawdę pokocha Boga musi przestać kochać ten świat /w sensie materialnym/. Budzę się rano wymęczony świadomością, że nie mogę czynić zła /używać życia/ i nie będę miał tych przyjemności.

    Przy mojej świadomości jest to poważna sprawa. Nie mogę już przyjść...” ot tak upity, itd.”. Teraz nie wyobrażam sobie tego, ale upaść może nawet święty i mam tą świadomość, bo sprawia to nędza ludzka.

- Jesteś dana mi na wieczność...powiedziałem to do żony, bo faktycznie Bóg sprawił nasze zapoznanie się. W oczekiwaniu na kolegę zajrzałem do piwnicy w jej akademiku, gdzie zakręciliśmy się trzy razy, a w tym momencie podziękowano za udział w dyskotece, którą zamknięto.

   Przypomniało się moje rozważanie podczas wczorajszej kąpieli. Bóg stworzył człowieka, dał mu rozum i wolną wolę, aby odnalazł Go i zaczął być posłuszny, a to jest szukanie Woli Stwórcy!

    To był początek mojego nawrócenia i teraz, gdy to przepisuję (09.02.2017) jestem zdziwiony, bo już wówczas robiłem pierwsze kroki w mojej obecnej łasce: odczytywania Woli Boga Ojca.

    To jest tak jak z komputerem stworzonym przez człowieka, który musi wypełniać jego wolę (zaprogramowanie). Wówczas nadeszła rada: „nie zajmuj się tym, najważniejsza jest Miłość, a takie rozważania prowadzą na manowce myślowe, bo tam włącza się diabeł i robi sobie żarty”.

   To była dobra rada mojego Anioła, ponieważ wówczas byłem zbyt słaby, a na ten cel naszej wiary faktycznie napada szatan, myli odczyty natchnień płynących ze strony Bożej.

    Teraz widzę też świętość naszych ciał, które są połączone z naturą Boską - uświęcone i namaszczone mają być zwierciadłem czystości. Wstałem i pomyślałem, że za dusze można modlić się zawsze...także w czasie golenia. "Ojcze nasz, Jezu Chryste którzyście w Niebie, niech święte będą Imiona Wasze...Duchu Św. i Zdrowaś Maryjo”.

    Na ten czas w myślach pojawił się prezes z rodziną, jego pracownik, nomenklatura z nepotyzmem...w końcu „tłumaczę” koledze z pracy, że jest diabeł! Tak się "modliłem" podczas golenia. Zapisałem te głupoty, abyś zobaczył, co jest w Twojej głowie, bo większość nie zwraca na to uwagi!

    Wolniutko jadę do pracy i modlę się. Istnieje wieczność, ale mało w nią wierzy...stąd błędy maluczkich zapatrzonych w ziemię, a wszystko, co głosi nasz Kościół święty jest prawdziwe! Nawet jest to dziwne dla mnie, bo to samo głosili Apostołowie i wielcy żyjący przed nami.

    Nie wolno nikogo oceniać, bo to jest wielki błąd, a słucha mnie energiczna kobieta zbliżająca się do 70 lat. Przebyte choroby dla pani były dobrem, które zwiększyło pokorę.

    Po ciężkiej pracy w przychodni i na działce...po powrocie do mieszkania, kąpieli i spożyciu kolacji ujrzałem jak wiele mam łask! „Panie Jezu! dziękuję za te dary”, a właśnie śpiewał Adamo, który wyskoczył przy szukaniu stacji.

    Dzień kończy się późnym wieczorem czytaniem „Dialogu”, a w nim jest pokazane całe Boskie Światło o naszej wierze i kapłanach (bliskich świętości i nędznikach)...

                                                                                                                             APEL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 27 marzec 1990

Odsłon: 1155

     W śnie, z grupą kobiet znalazłem się w Indiach, gdzie trafiliśmy do warsztatu tkackiego wyrabiającego - ręcznie z pomocą nóg - skomplikowane wzory. Tam pojawiała się piękna dziewczyna, a w oddali hindus jechał na białym koniu. Dzisiaj, gdy to przepisuję pomyślałem o oszczędnościach: nie trzeba jechać w odległe miejsca, bo duszą trafiamy tam szybko i bezpłatnie!

    Na ziemię sprowadziła mnie dyspozytorka, która wpadła do pokoju lekarskiego krzycząc: wypadek! W śnie o typie eksterioryzacji przykry jest moment powrotu do ciała. Inż. Osowiecki miał dar świadomego odrywania się, ale nie wolno było go nagle „budzić”. 

    Na miejscu wypadku okazało się, że samochód ciężarowy poślizgnął się na zabitym kocie i uderzył w przechodzącego drogą. Pod samochodem leżało ciało, ale poszkodowany był cały. Wyobraź sobie co myślał wówczas kierowca: zabiłem człowieka!

    Wróciłem do pogotowia i o 5.00 zacząłem czytanie duchowe o Sakramencie Namaszczenia Chorych. Wówczas otwiera się pamięć dokonanych grzechów i pojawia się głęboki żal, bo normalnie trudno jest wszystkie złe czyny spamiętać. Wówczas pomaga nam Duch Święty. Wsunąłem się pod kołdrę, złożyłem ręce i popłynęła wołanie:

    „Panie Jezu Chryste, Najświętsza Maryjo Panno, wszyscy święci, duchy Jasne i Czyste wyproście u Boga Miłosiernego łaskę dla dusz cierpiących w Czyśćcu. Uproście łaskę dla opuszczonych, zapomnianych i najdłużej cierpiących...Ojcze nasz, Zdrowak Maryjo”.

   Punktualnie rozpoczynam pracę z zawołaniem: „Panie Jezu Chryste, Tobie przeznaczam dzisiejszy dzień pracy za dusze. Daj mi pomoc Ducha Św. w pracy”.

    0 8.40 napłynęła wielka tęsknota za Mszą świętą...właśnie w tej chwili, w dniu codziennym chciałbym być w kościele. To było znaczne cierpienie, tym bardziej, że nie miałem żadnej możliwości zrealizowania tego, a właśnie badam rozebraną wdowę. Myśl pobiegła do duszy jej męża, który zmarł nagle w młodym wieku. "Panie Jezu daj mu łaskę...daj!” To bardzo ciężki dzień z powrotem po wizycie domowej o 16.00.

    Wrócił smutek, wyrzut sumienia z powodu dawnego zła. W drodze do domu łzy zalewały oczy, a serce chciało pęknąć. Ten zapis opracowuję 10 lutego 2017 r. za tych, którym odpuszczono grzechy, a z radia Maryja płynie rozważanie ks. Skubisia o sumieniu...także całych formacji. 

    Na tym tle bardzo boli fakt, że Okrągły Stół (6 luty 1989) to było spotkanie agentów Kiszczaka...tajnych z jawnymi. Takim ludziom nie wolno się przyznać do grzechu, a uczestniczą w życiu wiary świętej...nawet przystępują do Eucharystii.

                                                                                                                                  APEL