Wola Boga Ojca
  1. Jesteś tutaj:  
  2. Start

26.09.2002(c) ZA CZEKAJĄCYCH NA ZMIŁOWANIE

Szczegóły
Autor: APeeL
Opublikowano: 26 wrzesień 2002
Odsłon: 474

    W nocy było zimno, a teraz trwa straszliwa ulewa. Dziwne, bo tak sama jest teraz, gdy to przepisuję (01.06.2011). Ze snu zerwał mnie budzik, a w sercu pojawiło się wahanie; czy mam być na Msza św. o 6.30 ze śniadaniem po poście?

    Dobrze, że wybrałem tę opcję, bo pracowałem bardzo ciężko i długo (wróciłem po 15.00), a od 17-19.30 twardo spałem. Nie byłbym w kościele, a to dla niewierzącego jest żadnym kłopotem...

   Myśl pobiegła do ofiar powodzi, a także do 150 pracowników zwalnianych w lubelskiej Chłodni „Agram”, gdzie załoga od maja nie otrzymuje pensji. Natomiast „Gościu niedzielnym” z 7 lipca 2002 r. był art. „Stocznia tonie po raz drugi” (upadłość Stoczni Szczecińskiej).

   To sprawiło pragnienie duchowego wsparcia czekających na zmiłowanie. Kto był w takiej sytuacji ten wszystko rozumie. Ponadto pragnę spotkać się z Panem Jezusem z potrzeby mojego serca i wdzięczności Bogu Ojcu za wczorajszy dzień i bezmiar otrzymywanych łask.

   Podczas cichej Msza św. płynęły czytania o naszej marności Koh. 1, 2-11 oraz Ps 90 „Panie! Ty zawsze byłeś nam ucieczką”. Pan Jezus wskazał, że do Boga można trafić tylko przez Niego. To prawda. Wyobraź sobie, że ktoś będzie bezpośrednio kontaktował się z Bogiem...

   Jeżeli będzie prosił z serca to zostanie skierowany do chrześcijan, a właściwie do katolików. Taki spotka na swojej drodze podobnego do mnie. Może Ty jesteś takim właśnie. Po Eucharystii łzy zalały oczy...

    Mimo ulewnego deszczu w przychodni było dużo ludzi wymagających zmiłowania;

- biedny i schorowany, który już dawno powinien być na rencie (rozpoczniemy starania)

- przypomnieli się handlujący mlekiem w ulewie

- napływali rolnicy, górnicy, ofiary likwidowanych zakładów pracy

- właśnie wpadł do gabinetu znajomy z odpryskiem metalu w oku

- bezinteresownie pomagam obcej i biednej

- ostatnia prosiła o przyjęcie, a czekała do kolegi.

    Wyszedłem umęczony z pragnieniem wołania do Nieba w intencji biednych, bezrobotnych i tych, którzy wymagają pomocy. Padłem umęczony, bo znowu zerwała się ulewa. Z telewizji popłyną obrazy czekających

na zmiłowanie:

- przebywający w Monarze, który upada z brakiem pracy, bo Kotański nawrócił się, a towarzysze zostawili go samego sobie

- Czeczenia, Palestyna, Izrael, Irak

- w ośrodku wychowawczym dyrektor – sadysta bił dzieci bez powodu po twarzy

- płacze matka zabitego dziecka

- oszukani przedsiębiorcy

- oszukana przez męża.

    W „Sup. expressie” trafię na tytuł: bezdomny spłaca dług, dom na rurze (dali zezwolenie, a tam rura z wodą), kobiecie na siłę usunęli ciążę!

   Sam w pracy często wołam; „Panie Jezu! zmiłuj się nade mną!” płacząc nawet przy chorych...

                                                                                                                                 APeeL

25.09.2002(ś) WDZIĘCZNY ZA WSPARCIE PANA JEZUSA

Szczegóły
Autor: APeeL
Opublikowano: 25 wrzesień 2002
Odsłon: 481

    Tuż po przebudzeniu przeprosiłem Najświętszego Tatę za zmarnowaną łaskę (upiłem się na początku kursu, trzy lata wstecz). Wówczas, podczas przejazdu autobusem modliłem się w uniesieniu, a na miejscu (w Szczyrku) planowałem chodzenie po kościołach.

   Wołałem w bólu, a wzrok zatrzymały uśmiechnięte oczy Pana Jezusa z Całunu („masz to już przebaczone”). Tutaj jest ciekawy problem, bo gdybym nie upadł nie byłoby całego ciągu zdarzeń z docenieniem straty duchowej. Dodatkowo w kuchni przywitał mnie cień aniołka wiszącego na oknie (ochrona, pomoc).

    Musisz zrozumieć, że tak właśnie mówi do mnie Pan (nazywam to „mową Nieba” czyli znakami Boga). Pocałowałem Twarz Zbawiciela i pobiegłem do Domu Pana, a towarzysze byli też w akcji. Marzy się, aby katolicy byli tak wierni Bogu jak oni jakiemuś nędznikowi...

    Dzisiaj Pan Jezus powołuje Apostołów. Płynie pieśń: „wszystko Tobie oddać pragnę i dla Ciebie tylko żyć”. W jednym błysku nastąpiło połączenie z Panem Jezusem Miłosiernym, a ból ściskał serce ze łzami w oczach. Eucharystia pękła...Pan Jezus będzie dzisiaj ze mną (”My”). „Przecież Jezu smutny jest ten czas, o Jezu pociesz nas”.

   W przychodni, jak nigdy już o 10-11.00 stała się cisza. Aniołek nie pokazał się na darmo. Pomagam, radzę, daję. Z babcią rozmawialiśmy o krzyżu na ścianie, który po skasowaniu oddziału wewnętrznego pielęgniarka przyniosła pod fartuchem.

   W sercu pojawili się ci, którzy wstydzą się krzyża. Po wyjściu z pracy posprzątałem przy moim krzyżu i postawiłem Panu Jezusowi nowe kwiaty, a z powodu tęsknej miłości trafię na ponowną Mszę Św. wieczorną...

                                                                                                                                  APeeL

24.09.2002(w) ZA POTRZEBUJĄCYCH PRZETRWANIA

Szczegóły
Autor: APeeL
Opublikowano: 24 wrzesień 2002
Odsłon: 493

   Niby mało ludzi, jakaś nadzieja na przerwę, ale cały czas napływali pacjenci. Wyszedłem z przychodni o 15.00, a smutek zalał serce, ponieważ bardzo pragnąłem modlitwy, która daje ukojenie, ale nie znałem intencji.

   Po obiedzie i śnie oglądałem relację o siłach szybkiego reagowania w NATO. Na tym tle jest mi bardzo przykro, bo ciężko pracuję (niewolnik), codziennie uczestniczę w Mszach Świętych, a w głowach opętanych ideologią ze Wschodu dalej trwa zasada, „kto nie z nami ten przeciw nam”.

    Z nami to oznacza „podpisanie coś tam, coś tam”. Jeżeli nie chcesz donosić to musisz się tłumaczyć dlaczego, bo „co złego robimy zapewniając bezpieczeństwo" (czytaj; „samych swoich”). Z tego powodu jako figurant jestem szczególnie pilnowany i grozi mi unicestwienie.

   Nie mam spokoju nawet w Domu Pana, który też należy do poprzedniej władzy (ustawianie hierarchii pod względem posłuszeństwa). Każdy w kościele ma swoje miejsce, a moja ławka często jest zajęta (w pustej świątyni). Obłęd rządzących jest porażający. To jest słuszne, bo zarabiają na mnie...jak na terroryście islamskim.

    Tylko nie mów mi, że prezio Bolesław obalił komunizm, bo Okrągły Stół już dawno się wywrócił, a sekretarze stali się biznesmenami.

    18.00 Msza św. „Przyjdź mój Jezu”. Popłakałem się, a Komunia św. pękła na równe połowy „My”. Pan mówi; „Jestem z tobą”. Ja wiem, że Jezus jest zawsze w mojej słabości. „Panie! ześlij na mnie Swojego Ducha. Uwielbiam Cię”. Dzisiaj jestem bardzo słaby, bije serce i mam duszność (wada) „Panie Jezu! proszę o przetrwanie, niech usamodzielnią się dzieci”.

   Z telewizji popłyną obrazy: białaczki z oczekiwaniem na przeszczep szpiku, wrodzona łamliwość kości, zagrożenie zakrzepami po operacjach, niewydolność nerek z dializami (także w domu). Jeszcze Ukraina, gdzie naród nie chce Kuczmy, a dzisiaj, gdy to opracowuję Kadafi walczy z rodakami o przetrwanie.

    Płyną też obrazy z Groznego w Czeczeni z niewinnymi ofiarami napaści przez wyzwolicieli. Na ten czas babcia w telewizji pokazuje pustą portmonetkę. Upadają banki, sklepy i zakłady. Intencja jest jasna…

   Dzisiaj, gdy mam to edytować (marzec 2020) cały świat walczy o przetrwanie w związku z wybuchem bomby biologicznej (infekcja koronawirusem). Cóż oznaczały tamte wydarzenia. Zważ, że Apokalipsa już trwa, a po Paruzji (ponownym przyjściu Pana Jezusa) niewierni ujrzą Prawdę, ale będzie za późno, bo jeden zostanie wzięty, a drugi zostawiony…

                                                                                                                           ApeeL

23.09.2002(p) ZA NIOSĄCYCH DOBROĆ BOŻĄ

Szczegóły
Autor: APeeL
Opublikowano: 23 wrzesień 2002
Odsłon: 482

 

   W śnie ujrzałem uśmiechniętą dyrektorkę, którą później spotkam. Moje serce zalało pragnienie spotkania z Panem Jezusem. Z radia Maryja popłyną słowa o dobroci i miłości Boga. Nie wiedziałem jeszcze, że dzisiaj z pracy wrócę o 16.30, ale teraz potrzebuję mocy!

   To prawda, bo „Jeżeli nie będziecie spożywali Mojego Ciała nie będziecie mieli mocy”. Napływało rozdrażnienie, bo już biegł za mną syn meliniary. Drażnił też kapłan „zaciągający po rusku” i mylący formuły. Może był na imprezie po wczorajszym meczu. Nędza wszystkiego jest wielka...wiele sług Pana traktuje swoją posługę jako normalną robotę. Nie kalają jednak tego, co czynią.

    W „Super expressie” z 06.09.2002 właśnie dali artykuł; „A mówił, że kocha”. To wikary Henryk spod Krakowa, który kazał nazywać siebie ”Enrico”...podrywał nastolatki wmawiając im, że z księdzem nie mają grzechu. …

   W Ewangelii padną słowa o niosących światło. Komunia św. pękła na pół „My”, a to oznacza cierpienie z pomocą Pana Jezusa. W tym wypadku spodziewałem się udręki w przychodni. i pojękiwałem: „Tato, Tato”...

    Do pracy przybyłem godzinę wcześniej, a już był sztuczny tłok. Właśnie w poniedziałek i to pierwsza była pani, która polubiła mnie za otrzymywane zwolnienia lekarskie. Przybyła też ta, która wybudowała kapliczkę Matki Bożej przy moim bloku...pobita przez męża. Złościłem się, bo nie mogłem nawet zrobić kawy. Na dodatek wezwano na wizytę domową.

   W tym czasie przepływał bałagan tego świata: zniszczono siedzibę Arafata, powódź z dewastacją siedzib ludzkich, wypadki, straszne choroby, także u młodych i dzieci (nowotwory).

    Dzisiaj przekazywałem chorym Dobrą Nowinę i zapraszałem do Domu Boga wskazując na Pana Jezusa Dobrego Lekarza oraz Matkę Bożą Dobrego Zdrowia. Jej wizerunek mam na biurku lekarskim. U nas nie ma statusu lekarza katolickiego (czyli „leczenia z księdzem” wg bezbożnych psychiatrów). Leczy taki psyche bez duchowości...

                                                                                                                                APeeL

22.09.2002(n) ZA TYCH, KTÓRZY SĄ WDZIĘCZNI ZA ŁASKĘ UJRZENIA CUDÓW BOGA

Szczegóły
Autor: APeeL
Opublikowano: 22 wrzesień 2002
Odsłon: 499

   Nagła decyzja: „Msza św. o 7.00”. Pięknie śpiewał chór, „patrzył” wizerunek Ducha Świętego, a Królestwo Boże było na wyciągnięcie ręki. Mówiłem do siostry organistki o Bogu, a w Dobrej Nowinie padną słowa o Królestwie Niebieskim dla którego pracuję (jako najemnik).

   Największa radością mojego obecnego życia jest odczytanie intencji modlitewnych dnia. Po Eucharystii padłem na kolana i nie mogłem wyjść z Domu Pana, a w czasie powrotu do domu miałem ukazany cud stworzenia wszystkiego: od słońca poprzez kwiatki do dzikich krzewów.

    Spójrz teraz na budowę ciała fizycznego...od strony lekarza. Mózg jest wykorzystany dopiero w 5 %, bardzo skomplikowane jest oko (sowy dodatkowo widzą jak przez noktowizory), narząd równowagi (ile kłopotów mają cierpiący na jego zaburzenia...w tym alkoholicy z ataksją), wielkim cudem jest ręka człowieka (nie mają jej inne stworzenia).

   Garstka widzi też cud stworzenia przyrody, która została nam podarowana „abyśmy czynili sobie ziemię poddaną”, ale jest niszczona przez widzących tylko zysk, eksploatację dla swoich wygód, a nawet świadome jej niszczenie (śmieci wyrzucane się do oceanów).

   Dzień skończy się składaniem łóżeczka dla wnuczka. Nasze narodziny to największy cud...z przypomnieniem, że ciało otrzymujemy od rodziców, a w momencie poczęcia wcielana jest dusza (cząstka Boga Ojca), która zostaje uwolniona w momencie śmierci. Sama śmierć jest też cudem, bo nagle dowiadujesz się, że „umarłeś”, a jesteś i nigdy nie chciałbyś wrócić do ciała z życiem na zesłaniu.

   Jakby na znak wzrok zatrzymał wizerunek Dzieciątka Jezus na tle Św. Hostii oraz Zbawiciel z Sercem w koronie cierniowej i przebitymi dłońmi. Nie widzą ludzie też naszego odkupienia i Cudu Ostatniego (Eucharystii)…

                                                                                                                                  APeeL

  1. 21.09.2002(s) ZA ZATROSKANYCH O ZWIERZĄTKA
  2. 20.09.2002(pt) ZA LITUJĄCYCH SIĘ NAD CIERPIĄCYMI
  3. 19.09.2002(c) ZA ZAPRACOWANYCH
  4. 18.09.2002(ś) ZA PRACUJĄCYCH Z POŚWIĘCENIEM
  5. 17.09.2002(w) ZA PRAGNĄCYCH DOTYKU BOGA OJCA
  6. 16.09.2002(p) ZA POTRZEBUJĄCYCH DOTKNIĘCIA PRZEZ BOGA
  7. 15.09.2002(n) ZA WOŁAJĄCYCH O MIŁOSIERDZIE BOŻE
  8. 14.09.2002(s) A WIELBIĄCYCH KRZYŻ ZBAWICIELA
  9. 13.09.2002(pt) ZA PRZYNOSZĄCYCH ULGĘ W CIERPIENIU...
  10. 12.09.2002(c) ZA KUSZONYCH PRACĄ

Strona 1567 z 2348

  • 1562
  • 1563
  • 1564
  • 1565
  • 1566
  • 1567
  • 1568
  • 1569
  • 1570
  • 1571

Menu główne

  • Strona domowa
  • Dziennik duchowy
    • Chronologicznie
  • Moja duchowość...
  • Dwa zdania o sobie

Licznik odwiedzin

Odwiedza nas 1353  gości oraz 0 użytkowników.

WYSZUKIWANIE

Logowanie

  • Nie pamiętasz hasła?
  • Nie pamiętasz nazwy?