Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 01 styczeń 2009

Odsłon: 999

    Od dawna  pragnę pozbyć się wad charakteru, aby podobać się Bogu. To trudne, ponieważ muszę zmaleć, przestać gadać, żartować (utrata pokoju) …itd. Jeden z kapłanów - podczas spowiedzi - powiedział, że lubi to i ma takiego kolegę. W Internecie jest artykuł o tytule „Czy Bóg ma poczucie humoru”? Na pewno ma, ale to nie są nasze głupie żarty.

    W środku nocy sylwestrowej otwieram książkę W. Scupli „Walka duchowa”…„(...) Niech nikt nie myśli, że uda mu się osiągnąć prawdziwe cnoty chrześcijańskie i prawdziwie służyć Bogu, jeśli się do tego nie przymusi (...) niewielu udaje się osiągnąć doskonałość (...)”.

    Tak, bo to walka woli naszej z wolą Boga Ojca, a bez Jego pomocy nie wytrwamy. Spróbuj, postaraj się, a Pan poprowadzi…także w pokusach, które służą naszemu wzrastaniu! Teraz wzrok zatrzymały  „Wyznania” św. Augustyna, które otworzyły się na ks. siódmej;

     „Rozprawiałem szeroko, jakby znając się na rzeczy, a w istocie, gdybym nie szukał drogi w „Chrystusie, Zbawcy naszym”, nie znawcą byłbym, ale  s t r a c e ń c e m”. Już bowiem zachciewało mi się uchodzić za mędrca, choć pełen byłem kary mojej; i nie płakałem, co więcej, pyszniłem się z wiedzy”.

     Czeka śniadanie, a moje serce zalała bliskość Boga z pragnieniem przyjęcia Komunii św. To kilka błysków zalewających duszę, jak w pierwszej miłości. Dysonans miłości do Pana (świętej) oraz do rodziny to dowód na potrzebę celibatu, ponieważ to są dwa światy. Serce woła; „biegnę do Ciebie, Panie mój, Stwórco mojej duszy”.

   Płyną zawołania z Ks. Liczb; „(...) Niech cię Pan błogosławi i strzeże. Niech Pan rozpromieni oblicze swe nad tobą, niech cię obdarzy swą łaską (...)”. To było tak dawno, a trafia dzisiaj do mnie. Łzy płyną po twarzy. Jak to się stało Boże mój?

    Na ten czas padają słowa Apostoła Pawła, że; „(...) Bóg zesłał swojego Syna, (...) abyśmy mogli otrzymać przybrane synostwo (...)”. A psalmista woła; „Bóg miłosierny niech nam błogosławi”. Co znaczy błogosławi? Pan da ci różne łaski i będziesz pod Jego opieką.

    Ludzie nie łakną tego, bo nie mają świadomości Dobroci Wszechmocnego. Nie widzą obdarowania i wciąż czegoś szukają. Czego można pragnąć oprócz powrotu do Nieba i Świętego Świętych, Tego, który Był, Jest i Będzie!

    Zaproszenie na tą mszę okazało się nieprzypadkowe, ponieważ do konfesjonału przybył kapłan. Po spowiedzi wkoło przepraszam i dziękuję. Mam odmówić cz. różańca; „Narodzenie Pana Jezusa”. Zbawiciel ma narodzić się w moim sercu, ja mam się umniejszać, a On wzrastać.

    W czasie Komunii św. siostra śpiewa o ubogiej Matce Jezusa. Wprost widzę Świętą Rodzinę. Przez duszę przepłynął dreszcz „Jezu! Jezu! nie było miejsca dla Ciebie i tak jest nadal w wielu sercach”. Słodycz i pokój zalały duszę. Po przyjęciu Ciała Zbawiciela nie mogę oderwać oczu od pięknego obrazu św. Piotra ze św. Pawłem.

„Słodki Boże! Spraw Panie, abym zbliżył się jeszcze bardziej do Ciebie, abym uświęcił swoją duszę i zaczął podobać się Tobie. Niech rozpocznę ten rok z Twoim błogosławieństwem”.

    Teraz kapłan dziękuje Bogu za wszystkie niezliczone łaski i za błogosławieństwa. W moją duszę  wpadają słowa o potrzebie zjednania z Bogiem, bycia współuczestnikiem Jego Chwały.

    Wychodzę z kościoła, a serce wciąż krzyczy; „dziękuję Ojcze ! Dziękuję. Spraw, aby w wielu braciach narodził się Pan Jezus. Prowadź mnie do nich. Niech małe Dziecię zabłyśnie w wielu duszach jak lampki. Niech będzie chwała i cześć i uwielbienie. Chwała i część Jezusowi, a wołanie moje niech do Ciebie dojdzie.

    Dziękuję, że zaczynam ten rok zjednany z Twoim Sercem!”. Całą moją modlitwę odmówię następnego dnia przed relikwiami siostry Faustyny, gdzie  biskup powtórzy słowa Jana Chrzciciela; „ to On, mój Mistrz, Jezus Chrystus ma we mnie wzrastać, a ja się mam umniejszać”. To właśnie  błogosławi Bóg-Ojciec.

    Minęło 40 godzin postu, a ja wciąż syty. Jak to się stało, że w ręku zapiski intencji; 1. za potrzebujących umniejszenia 2. za nieroztropnych w mowie 3. za  uczonych w piśmie 4. za dających rady 5. za mądrych tego świata 6. za podstępnych w mowie! „Przecież prosiłeś o prowadzenie”...                                                                                                A P E L

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 31 grudzień 2008

Odsłon: 1020

„Effatha”

     Pan Jezus stoi przed drzwiami twojego mieszkania…przyszedł Sam i w Swojej świętej delikatności puka. Właśnie zaczyna się kolęda, a pragnący tych odwiedzin otwierają bramy lub drzwi. Jak będzie z moją rodziną?…w tym z matką ziemską zdaną na łaskawość opiekunek?

    Mróz…zimno w kościele (węgiel drogi, a bogatym Kościół niepotrzebny). ”Dzieci jest już ostatnia godzina”…woła św. Jan Apostoł. To prawda, ponieważ moc Antychrysta osiągnęła apogeum; zabijają bezkarnie chrześcijan, a mass media oszalały z nienawiści do swego Boga-Ojca, Jezusa i Jego Matki.

    Pan nadejdzie, aby wszystko osądzić, a będzie „sądził świat sprawiedliwie, a ludy wg Swej Prawdy”. Nie tak jak teraz…z krzykiem na posła, włóczeniem po sądach b. prokuratora, prowokowaniem ojca zamordowanego bestialsko syna, zwodzeniem pobitych przez policję.

    Pan Bóg przyszedł do nas bez żadnych kombinacji…do biednej rodziny w Betlejem. Czy tak Go oczekiwano? Siostra śpiewa ”Lulajże Jezuniu moja perełko”, a moje serce woła: „niech stanę się jak Twoje dzieciątko, niech zmaleję, przytul mnie Jezu, przytul do Serca Twego”. Powie ktoś, że to infantylne, ale taka jest Miłość Boga.

    „Śpiewajcie Panu, sławcie Jego Imię, każdego dnia głoście Jego Zbawienie (...)”. Święta Hostia..„Słowo stało się Ciałem”. To  ostatni i wieczny cud bez którego nie wejdziesz do Królestwa Niebieskiego. Nic większego już nie będzie. „Niebo i ziemia niechaj się radują.”...

    Zalany słodyczą i pokojem jadę do domu, nie ma mnie dla świata z jego „dobrami”. Nie mogę otworzyć drzwi do klatki schodowej, bo Rumcajs mieszkający nad nami urwał klamkę! Tak samo będzie w Króleatwie Bożym..."nie znamy was".

    Piękna pogoda, słońce, wychodzę na spacer modlitewny. Spotkanym osobom życzę uświęcenia d u s z y i mówię o Bogu. Emerytkę zapraszam do codziennego uczestnictwa w mszy świętej, palącej papierosa zalecam, aby porzuciła nałóg z pomocą Matki Jezusa, a zainteresowanej mówię  o życiu wiecznym.

     Ogarnij świat oddalonych od Boga. Napisałem podziękowanie do Sanktuarium, gdzie porzuciłem pogaństwo. Pocztę opuściłem ostatni…po otworzeniu zamkniętych drzwi!

     Bardzo piękna była  Msza Św. wieczorna, którą zakończyły wołania ludu „dziękujemy Ci Panie”, a ja dodałem; za rodziny, ojczyznę, pokój, nowych mieszkańców, za dzieci narodzone i te które przyjęły Sakramenty Święte…podziękowanie za wszystkie łaski i dary”.

    W ręku znalazła się karteczka informująca o stowarzyszeniu „Effatha”...                                                                                                                                                                  APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 30 grudzień 2008

Odsłon: 739

    Posłanka Senyszyn (matka Joanna od demonów) pieni się na zachłanność kościoła, a nie wie, że w naszej świątyni jest zimno, ponieważ proboszcz jest zadłużony (remonty) i nie ma pieniędzy na opał.

    Bogaci siedzą w swoich pałacach, a Dom Pana za ich życia jest im do niczego niepotrzebny…rodziny przybiegną tutaj w momencie ich śmierci. Zapłać bracie zaległość, bo moją rodzinę to kosztuje  rocznie ok. 2-5 tys. (przez 20 lat = 50-100 tys.). To nie jest tylko "taca", bo głównie są to wpłaty na różne cele religijne (np. budowa Świątyni Opatrzności Bożej).

     Ograniczeni duchowo...jak np. redaktorzy z "Super Stacji" skarżą się na opłatę z okazji pochówku i powtarza się, że z tego powodu pustoszeją kościoły. Na dowód tego dano obraz pustej świątyni.

    Przypomniał się dzisiejszy sen w którym znalazłem się w towarzystwie kapłana, gdzie obdarowano mnie wielkim jabłkiem (pieniądze). Tak właśnie przebiega ten dzień, bo wróci sprawa zakupu na raty, które dał mi obcy bank, a podczas przejazdu na Mszę Świętą z radia Maryja popłynie sprawa rewindykacji (ukradzionych) majątków kościelnych. 

    Ponadto ekspert mówił o trudnościach finansowych w USA, kłopotach deweloperów (u nas buduje taki dom, a nie ma chętnych) oraz o możliwości wyprowadzenia depozytów (naszych pieniędzy) do obcych banków. Dzisiaj będzie zalew rachunków; PZU, Internet, opłaty związane z zamieszkaniem...

    Żona była w banku: pobrała pieniądze oraz sprawdziła czy napłynęły ekwiwalenty (40-lecie pracy + pensja z 13-ką + przejście na emeryturę). Na ziemi znalazłem kartę kredytową. Specjalnie to opisuję, aby pokazać tzw. duchowość zdarzeń (zdarzenia powiązane z duchowością).

    Bóg pokazuje przez to wszystko, że kiedyś przyjdzie czas rozliczenia z naszego życia (krzywd, grzechów), która poprzez żal i miłosierdzie mogą być zmazane.

     Płyną czytania, a w serce wpadają słowa psalmisty: "Pan jest królem /../ On /../ będzie sprawiedliwie sądził wszystkie ludy /../”. Słodycz zalała usta, a pokój duszę.

   Najbardziej boli to, że zezwolono Owsiakowi na żebranie pod kościołami. Czy widziałeś te dzieci stojące z puszkami (w deszczu i na wietrze)? Później zakupiono defibrylatory do urzędów! Jako lekarz nie opanowałem tej sztuki, a wskazania są ograniczone.

    Nie zbieraj pod kościołem! Rozlicz się. Nie wolno wydawać zebranych pieniędzy na co chcesz! Ból zalał serce, bo kiedyś nastąpi rozliczenie każdego. Trwa ziemski fałsz; taxi musi mieć kasę fiskalną, a nie mają jej prywatnie praktykujący lekarze i  prawnicy…

     Nie dokonano rozliczenia z przeszłością (lustracja); pan Kiszczak neguje prawdę w aktach służb, IPN niepotrzebny, wrócił stalinizm na Uniwersytecie Wrocławskim, dalej uwłaszcza się nomenklatura…chcą zgarnąć spółdzielnie mieszkaniowe.

    Jeżeli ja to widzę, to cóż Pan Bóg. Lustracja błyskawiczna odbędzie się w momencie śmierci, nie wykręcisz się, ostrzegam, bo czas płynie nieubłaganie. Odmówiłem moją modlitwę oraz ofiarowałem ten dzień mojego życia z Mszą Św. w intencji tych nieszczęśników.

   Ten zapis jest dowodem na niemożność oddzielenia dwóch rzeczywistości; realnej i nadprzyrodzonej. Sam jestem zdziwiony natłokiem znaków, bo w ręku mam szereg przekazów z kontami różnych fundacji, wydawnictw oraz karteczkę z kontem zakładającego Internet. Jak to znalazło się w moim ręku ?

    Do modlitw dodałem litanię naszych grzechów z przepraszaniem Boga Ojca.

                                                                                                                                  APEL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 29 grudzień 2008

Odsłon: 795

    Zawsze z ciekawością czekam na przebieg duchowy dnia z jego późniejszą intencją modlitewną, a dzisiejszy jest zwyczajny. Kilka dni do emerytury, zaległy urlop…można rzec; nuda.

   To wielki błąd, bo każde maleńkie dziecko wie, że atrakcją są jego rodzice lub opiekunowie...najbliżsi sercu. Atrakcja; to niezwykłość, urozmaicenie, „interesująca rozrywka” (w slangu młodzieżowym).

   Przenieś to na nas i zrozum raz na zawsze, że z Bogiem Ojcem  n i g d y  nie będziesz się nudził...naszą Atrakcją jest nasz Bóg Ojciec i Jego Dzieło. My jesteśmy Jego dziećmi, a On czeka na nasze zawołanie. Tylko tyle, a to wszystko…

   Teraz, gdy jadę na Mszę Św. poranną z radia Maryja padają słowa kapłana o życiu Bogiem z dawaniem świadectwa. Czas spędzony na modlitwie za innych, nabożeństwa, wyrzeczenia dają poczucie spełnienia naszej duszy!

    Po śliskich schodach kościoła wspina się o kulach moja pacjentka, wdowa. Wymieniliśmy uwagę o ludziach sprawnych, którzy nigdy tutaj nie przychodzą. Masz nogi, a nawet samochód i zamiast spotkania z Królem Życia wybierasz „wypoczynek” i trzymasz się kurczowo tego zesłania.

   Ja wiem, że łatwo jest tak mówić z łaską wiary, a jeszcze niedawno sam taki byłem. Dzisiaj zalecam, abyś poprosił o tą łaskę, bo nie ma większego daru na ziemi! Na cóż możesz zamienić spotkanie z Panem Jezusem...w tym szczęście niepojęte naszym rozumem (Eucharystia)? Zrozum ból mojego serca.

    Minęły święta, a w kościele jest kilka osób! „Boże mój!…już się nacieszyli, nie jesteś już potrzebny Panie! Nie chcą Królewskiej Uczty”! Psalmista w tym czasie wołał (Ps 96/95); „Głoście Jego chwałę wśród wszystkich narodów, rozgłaszajcie cuda pośród wszystkich ludów”.

    Kapłan z rozpostartymi ramionami modlił się, a ja w wyobraźni znalazłem się na Ostatniej Wieczerzy…”Święty, Święty, Pan Bóg Zastępów…pełne są Niebiosa i ziemia Chwały Twojej…hosanna…błogosławiony, który idzie w Imię Pańskie”.

    Serce zaczęło krzyczeć: „Panie Jezu! To Twoje Ciało i Krew, niepojęty Cud, to Ty Sam dajesz się nam. Wprost widzę Ciebie Jezu na tej Wieczerzy, a ona jest tu i teraz…i będzie tak na wieki wieków! Twoje Ciało pomaga mi w moich udrękach. Panie spraw, abym do końca żył dla Twego Królestwa i odważnie głosił je”.

    Po Mszy Świętej powiedziałem do znajomej: „Niech pani nie kocha tego życia, ponieważ jesteśmy na zesłaniu z miłości…Niebo jest już otwarte, można wracać”. Na ten moment podszedł do nas proboszcz i śmieliśmy się z kochania tego życia, ale zdania „uczonych” były podzielone.

    Jakże zadziwiony będę słuchał jutro Słowa Ew 1J2,12-17...właśnie czytanego przez proboszcza: ”Nie miłujcie świata ani tego, co jest na świecie. Jeśli kto miłuje świat, nie ma w nim miłości Ojca”.

    W błysku odczytałem intencję modlitewną i w smutku popłynęła moja modlitwa, a przypomniała się prorokini Anna, która miała 84 lata. Nie rozstawała się ze Świątynią…dzień i noc służyła postami i modlitwami. Sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy czekali wyzwolenia.

    Takim był też czcigodny starzec Symeon, który czekał z ufnością na Zbawiciela, aby móc odejść w pokoju. Przypomniał się JP II bliski śmierci. W ręku znalazły się „Wyznania” św. Augustyna, pisma Honorata Koźmińskiego, dzieło o. M.M. Kolbego („Rycerz Niepokalanej”) oraz pielęgniarka Rozalia Celak...

    Tak zakończył się jeszcze jeden „nudny” dzień mojego życia...

                                                                                                                                          APEL