Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 21 wrzesień 2016

Odsłon: 1077

św. Mateusza Apostoła i Ewangelisty

    Pan Bóg może powołać każdego i tak uczynił Syn Boży w stosunku do poborcy podatkowego  Mateusza (celnika), który zostawił wszystko i poszedł za Jezusem. Wyobraź sobie, że czyni to dzisiaj szef urzędu skarbowego lub jakiś ważny człowiek. Wszyscy kiwaliby głowami i pukali się w czoło. Masz wszystko i zostawiasz dla służenia Bogu.

    To trwa dotychczas, a ja jestem tego przykładem. Moje powołanie nie było nagłe, bo miałem rodzinę i do obecnego stanu dochodziłem latami. Zapyta ktoś na czym dzisiaj polega moje całkowite oddanie się Bogu Ojcu?

   Moje powołanie polega na modlitewnym wstawianiu się do Boga i hierarchii Królestwa Niebieskiego za wskazanych w intencjach, które są podawane każdego dnia mojego życia...poprzez tzw. „duchowość zdarzeń”. Ponadto daję świadectwo wiary z tak przeżytego dnia.

   Opracowanie tej pięknej intencji kończę w nocy 28.09.20016, bo mam zaległości. Tuż po przebudzeniu ok. 4.00 przypomniano mi o odmówieniu litanii do św. Józefa, którą otrzymałem jako „pokutę” po ostatniej spowiedzi, ale w książeczce była zaznaczona litania do Najświętszego Sakramentu.

    Padłem na kolana i przed wielkim zdjęciem Monstrancji (z „Super expressu”) trzymanej przez ciemnoskórego o. Bashoborę odmówiłem tą litanię jako pierwszą. Pan zarazem pokazał mi o. Johna jako przykład godnego powołania do uzdrawiania mocą Jezusa.

   Tam też były słowa pasujące do mojej spowiedzi: „Dziękuję Ci, że przebaczyłeś moje grzechy, umierając za mnie na krzyżu.” Obecnie czyni to powołany do tego kapłan-spowiednik. Później odmówiłem litanię do św. Józefa, gdzie są zawołania za nas wszystkich. Nie rozumieją tego szkodzący mojej osobie, ponieważ wołam do Boga także za nich.

    Na Mszy św. porannej św. Paweł (Ef 4, 1-7.11-13) zaleca „abyśmy postępowali w sposób godny powołania (…) znosząc siebie nawzajem w miłości”. Można powiedzieć, że to jest program dla całej ludzkości, ale my nie realizujemy go nawet jako katolicy!

    Dalej stwierdza to, co wiem, że wszystko jest prawdziwe w naszej wierze...”Jeden jest Bóg i Ojciec wszystkich (…) Każdemu zaś z nas została dana łaska według miary daru Chrystusowego”.

    Popłakałem się podczas Eucharystii, gdy siostra śpiewała pieśń: „Chwal Imię Pana swego, chwal Jego Moc”, gdzie padały słowa o tym, że Bóg kieruje naszym losem, opiekuje się nami i chroni nas. Eucharystia odwracała się w ustach wielokrotnie.

   Padłem umęczony po odnowieniu kuchni i kłopotach z komputerem, ale wróciłem na Mszę św. wieczorną w intencji zaginionego syna na której popłakałem się z powodu Dobroci Boga Ojca.

                                                                                                                           APEL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 20 wrzesień 2016

Odsłon: 1131

    Po 4 godzinach snu zerwałem się na Mszę św. o 6.30...w wielkie radości z powodu niewyobrażalnej dobroci i opiekuńczości naszego Boga Ojca. O tym świadczy tylko wczorajszy dzień, a tak jest od czasu nawrócenia (1986-1988), które będzie trwało aż do mojej śmierci!

    Moja radość nie wynikała z wygranej w loterii, ale z odczytania intencji tuż przed snem (za mających problemy techniczne). Idę do garażu i wołam z płaczem „Tato! Tato!” (Abba), a serce rozrywa zadziwienie wielką ilością „duchowości zdarzeń”.

   Dzisiaj jest wspomnienie mojego imiennika, Andrzeja Kim Taegony, pierwszego kapłana koreańskiego, który został ścięty podczas krwawych prześladowań ze 103 męczennikami. Ja w tym momencie przekazałem Bogu Ojcu zabójstwo duchowe mojej osoby przez udających katolików lekarzy-funkcjonariuszy z Izby Lekarskiej.

    Koledzy w swoim faryzeizmie byli stałymi gośćmi TV Trwam i tyg. „Idziemy”, a wszystkie nadzwyczajne zjazdy zaczynali od Mszy św. i całowania sztandaru izbowego. Piszę to, a dreszcz przepływa przez ciało.

    Od Ołtarza Świętego płynie Słowo Mądrości (Prz 21, 1-6) „Postępowanie uczciwe i prawe milsze dla Pana niż krwawa ofiara. (…) gromadzenie skarbów (…) to (…) szukanie śmierci. (…) Kto uszy zatyka na krzyk ubogiego, sam będzie wołał bez skutku”.

   Podczas pieśni padną słowa o szerzeniu Ewangelii aż na krańce ziemi, a w moim sercu świadomość, że to, co piszę trafia np. do Australii. Podczas Eucharystii płynie pieśń: „O! Szczęście niepojęte Bóg Sam odwiedza mnie”, a Ciało Pana Jezusa odwracało się kilka razy i w końcu ułożyło się na podniebieniu („parasol ochronny”).

   Wieczorem popłakałem się, ponieważ udręczony naprawą komputera zaspałem na Mszę św. a bardzo pragnąłem przyjąć ponownie Eucharystię. Nie zdążyłem, bo kapłan skończył Msze św. po 20 minutach (o 18.20).

    Później miałem zamiar edytować zapisy, ale po skasowaniu niepotrzebnego mi programu do pisania nie mogłem otwierać plików. Tak zeszło do północy i chciało mi się płakać z bezsilności. Wcześniej wołałem do Boga i Pana Jezusa z tęsknoty i do serca napłynął pokój, bo poprosiłem św. Józefa o pomoc. Prawdopodobnie jest tak, że pliki musi otworzyć ten program...

    Do naprawiających trafiłem z samego rana i ucieszyłem się, bo pliki nie były uszkodzone, ale komputer nie wrócił do stanu poprzedniego. Tak trwa moja duchowa udręka w szerzeniu świadectwa wiary na krańce ziemi...przypomina to chodzenie chorego po lekarzach! 

                                                                                                                                    APEL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 19 wrzesień 2016

Odsłon: 1132

    Na wczorajszej Mszy św. porannej byłem słaby i przemęczony, a nawet senny. Dotarły tylko słowa z czytań z Księgi Przysłów (Prz3,27-35) o zbywaniu bliźniego, o tym, aby nie sprzeczać się z nikim i nie zazdrość krzywdzicielowi...”Przekleństwo Pana na domu występnego, On błogosławi mieszkania uczciwych”.

    Zdziwiłem się „spojrzeniem” s. Faustynki, a właściwie jej krzyżyka na piersi, a to w moim języku jakieś kłopoty, ale przejściowe. Tak się stanie, bo w komputerze mam uszkodzone konto wejścia i pisałem wszystko na stronie dla gościa.

    Niepotrzebnie zaniosłem go do naprawy, bo musiano wszystko skasować, a ja w biegu zrobiłem kopię i myślałem, że zniszczyłem aktualnie opracowywane zapisy od 13 września, a po naprawie nie działa wyszukiwarka.

    Dopiero później zauważę, że to stało się w ramach intencji modlitewnej, bo dopiero po jej odczycie ujrzałem nawał problemów technicznych („duchowość zdarzeń”), które będą trwały przez cały tydzień.

   Podczas odnawiania kuchni część rzeczy znieśliśmy do suszarni, której nikt nie używa latem, a rano była tam urwana kłódka, którą zamieniłem na większą, która rozpadała się po otwarciu.

   Nowa kuchnia gazowa ma iskrownik, który wymaga specjalnego przewodu elektrycznego, a przy okazji elektryk wymienił uszkodzony kontakt, ale nie mógł go przykręcić, bo miał zbyt długie śrubki.

   Podczas usuwania wody z pralki zepsuł się jej dziwny mechanizm (to samo było w poprzedniej), a ponieważ była na gwarancji 3x będzie przyjeżdżał kurier (łącznie ok. 200 km). Pierwszy nie zabrał, bo musi być opakowana!

   Później męczyłem się z zainstalowaniem programu antywirusowego (około 1.5 godziny), a także z zarejestrowaniem programu ABBYY, ale udało się. Można powiedzieć, że to była ewidentna pomoc Boga Ojca.

    W czasie aktualizacji programu oglądałem w Nat. Geogr. „Katastrofy w przestworzach”, gdzie specjaliści mieli wielki problem techniczny, ponieważ nie mogli dojść dlaczego bezpiecznik sterów został wyciśnięty. Po długim badaniu okazało się, że uczynił to jeden z pilotów, który wpadł w długi i w ten sposób popełnił samobójstwo.

    Tuż przed snem odczytałem intencję tego dnia..pełen zadziwienia, bo myślałem o ofiarach awarii lub uszkodzeniach, a przecież z moim komputerem problemy mieli taklże naprawiający. Mimo, że specjalizują się w sieci nie mogę wejść do Internetu, a na moją stronę przez zakładkę. Trzeba się nachodzić jak do lekarza.

   Jutro trafię do pani doktór z woszczyną w przewodach słuchowych, a przy okazji będę świadkiem trudności w wykonaniu rtg zęba.

   W tym momencie przepłynął cały świat mających problemy techniczne...od zakładających u nas światła na skrzyżowaniu poprzez samochody wypuszczane z wadą do następstw awarii elektrowni atomowej w Czernobylu! Wprost trudno to sobie wyobrazić, bo oprócz nagłego przesiedlenia wielu chorowało i umarło.

    Podziękowałem Bogu Ojcu za namiastkę tego wielkiego cierpienia...

                                                                                                                                       APEL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 18 wrzesień 2016

Odsłon: 1190

    Teraz, gdy po latach przepisuję i edytuję różne zapisy często mam łzy w oczach, bo widzę tam moją miłość do Boga. Dzisiaj, tuż przed wyjściem na Mszę św. edytowałem intencję: za poświęconych Tobie, Ojcze z dnia 25.12.2007.

    Daję to jako przykład prowadzenia, bo nie planowałem zapisu tej intencji, a Bóg dodatkowo powie do mnie przez Vassulę Ryden, że mam udzieloną łaskę wzywania Go i trwania w Jego Obecności. W ten sposób jestem szczęśliwy i wciąż zadziwiany już tutaj, bo Królestwo Niebieskie jest w nas.

    Dla ludzi normalnych jest to coś tak odległego, a dla wrogów własnego Ojca-Stworzyciela...to „abra kadabra”. Tacy są zadziwieni moim stanem, a ja nie mogę pojąć jak można żyć tylko tym światem.

    Zważ, że od czasu nawrócenia (1986-1990) byłem niewolnikiem w pracy, a już od tamtego czasu uczestniczyłem w codziennej Mszy św.!  Jest to największa łaska Boga dla nas...na tym zesłaniu z miłości!

    Popłakałem się, bo napłynęła bliskość Stwórcy, a po ruszeniu samochodem miłość do tych, którym się kłaniałem, ale często mam niechęć do wielu. W takim stanie serca trafiłem na zakończenie „Godzinek” i pieśń ze znanymi słowami...”ledwie oczy przetrzeć zdołam wnet do Mego Boga wołam, do Mego Boga w Niebie i szukam Go koło siebie”. Tak jest w tej chwilce, ale ja Boga nie szukam, bo czuję Jego obecność.

    Później popłynie Ps 113[112]: „Chwalcie słudzy Pańscy, chwalcie imię Pana. Niech imię Pana będzie błogosławione, teraz i na wieki”. Przytaczam te słowa pełne mojego zadziwienia, ale to nie koniec, bo siostra miała natchnienie i zaśpiewała jeszcze trzy pieśni o naszym Bogu Ojcu: „Pan jest Dobry jak chleb” i „Dobry Ojcze”, a także „Święty, Święty Pan Bóg Zastępów”.

    Przed zjednaniem z Panem Jezusem w Eucharystii padłem na kolana, a kolega z pracy nazywał to „aktorstwem”. Właśnie dzisiaj pokaże to pani, która po zakończeniu spotkania z Panem Jezusem szła przez cały kościół w kapeluszu jak na ślub i uklękła na brzegu Ołtarza Świętego i ostentacyjnie żegnała się. Dobrze, że nie przystępuje do Eucharystii, bo kiedyś to czyniła.

     Podziękowałem mówiącemu kazanie, bo wskazał na tych, którzy wstydzą się dobra i miłości. Poprosiłem, aby wskazał na programy telewizyjne, które preferują różne formy zła, bo jest atrakcyjniejsze. W „Rozmowach w toku” (TVN) nigdy nie spotkałem wywiadu z dobrym człowiekiem, ale zawsze są to konflikty, a nawet wynaturzenia ludzi, którzy postępują gorzej od zwierząt. Wielu tam propagowanych szczyci się czynieniem zła lub tłumaczy się pokrętnie.

    Kończę, a napłynął obraz klęczącej na przerwanych wałach powodziowych w czasie „królowania” u nas Donalda Tuska, który rządził bez błogosławieństwa Boga. Za swoje „zasługi” został awansowany, ale on nie wie, że czeka go sprawiedliwy osąd, a czas płynie...

                                                                                                                              APEL