Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 16 luty 2018

Odsłon: 1046

    Cóż można przewidzieć w prowadzeniu przez Boga Ojca. Po przebudzeniu pisałem od 3.00 do Mszy św. o 6.30. Dobrze, że mam samochód, bo jest bardzo ślisko, a ja boję się chodzić, bo jestem po operacji. Tym bardzie, że miałem upadek ze schodów...identyczny jak u mojego spowiednika, któremu podziękowałem pewien czas temu za przybycie do konfesjonału.

   Nawet obiecałem, że przyjmę w jego intencji jakieś cierpienie. Połamałby się niechybnie, bo upadł z 5-6 stopnia schodków (ja z pierwszego). Wiem to w sercu i mówiłem mu o moim współcierpieniu (wsparciu go). Upadliśmy w ten sam sposób, na prawy bok.

   Dzisiaj jest pierwszy dzień Nowego Roku w Chinach (rok psa). Ile tam pustej chwały, często władzy ludowej, a u nas jest brak kultu Taty. Nawet nie mamy dnia wspominającego Jego Najświętsze Serce. Popłakałem się, gdy siostra przesuwała slajdy na rzutniku, a wzrok zatrzymało zdjęcie Pana Jezusa na krzyżu. Jeszcze nie wiedziałem, że czekają mnie wstrząsające przeżycia duchowe...

   Teraz od Ołtarza św. Pan Bóg zaleca przez mojego ulubionego proroka Izajasza (Iz 58, 1-9a): <<Krzycz na całego gardło /../ Podnoś głos /../ Wytknij mojemu ludowi jego przestępstwa i /../ jego grzechy. >> Pan wskazuje, że w dniach wyrzeczeń Jego wybrańcy kłócą się i walą pięścią oraz uciskają swoich robotników.

    W tym czasie psalmista prosił w Ps 51[50]: „Zmiłuj się nade mną Boże, w łaskawości swojej /../ Obmyj mnie zupełnie z mojej winy i oczyść mnie z grzechu mojego”. Pan Jezu w Mt9, 14-15 wyjaśnia dlaczego uczniowie nie poszczą, a będą to czynić, gdy Jego zabraknie. Po Eucharystii, która rozpadła się na mannę z nieba serce zalała słodycz i pokój...

   Jakże trzeba wsłuchiwać się w delikatne natchnienia Boże. Przed wyjściem na nabożeństwo Drogi Krzyżowej demon podsunął mi zapis, który już był edytowany („Pochylony krzyż” z 23.03.1989), a wykorzystał do tego moje błędy. Chodziło o wywołanie rozproszenie, a nawet spóźnienia na to święte nabożeństwo. Pojechałem wcześniej do kościoła i przed Panem Jezusem Miłosiernym odmówiłem koronkę.

   Po wyjściu ministrantów z krzyżem i świecami wyraźnie napłynęło, że mam iść z nimi. Zważ, ze przyjechałem, aby mieć miejsce i cały czas klęczeć. Nie wiedziałem, że dzisiaj będą rozważania drogi krzyżowej - jakby ze świadectwa - alkoholika!

   To wszystko znałem z mojego życia, szedłem sam z ministrantami i nic nie obchodzili mnie wierni. Od Ołtarza św. płynęły sceny z mojego życia...tego, który był zakochany w butelce. Tego, który mógł stracić wszystko i umrzeć w takim stanie. Gdzie trafiłbym po drugiej stronie?

   Jak żyłaby żona o której też tam czytano. Ja mam nałóg odjęty przez Boga, ale normalni alkoholicy cierpią do końca życia. Mojego stanu nie można przekazać. W mojej okolicy z powodu różnych nałogów zmarło 8 lekarzy!

   Na zakończenie była Komunia św. po której Ciało Pana Jezusa objęło mnie i dało ochronę...bardzo mocno przylgnęło do podniebienia po długim delikatnym trzymaniu w ustach. Nie mogłem wyjść z kościoła, wstrząśnięty przebiegiem tego dnia. Dlatego rano miałem takie pocieszenie. Tak zawsze było w pracy...przed cierpieniem zalewała mnie wzmacniająca słodycz.

   Wyczerpany w ciele tak wielkimi przeżyciami duchowymi padłem w dwugodzinny sen. Dopiero następnego dnia będę krążył przez godzinę odmawiając moją modlitwę w intencji tego dnia…

                                                                                                                                 APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 15 luty 2018

Odsłon: 1006

    Na Mszy św. o 7.30 stałem zaspany z kilkoma osobami. Kapłan wspomniał o robiących złe wybory, a ja nie mogę zrozumieć dlaczego w naszej wierze nie powtarza się do upadłego: „bądź Wola Twoja”...raczej znane jest „róbta, co chceta”.

   Dzisiejszy „Fakt” opisuje parę Amerykanów, która od 2 lat przygotowywała się do opłynięcia starym jachtem kulę ziemską. Na ten cel poświecili cały majątek, a nawet zadłużyli się. Już drugiego dnia uderzyli w coś dnem jachtu, który zatonął...zostali tylko z pieskiem.

   Lech Kaczyński leciał do Smoleńska bez modlitwy, a teraz Jarosław Kaczyński bez modlitwy buduje pomniki. Ogarnij cały świat ludzkich tragedii związanych z postępowaniem: „bądź wola nasza”. Spójrz wokół siebie, a zobaczysz efekt takich „dobrych” pomysłów.

   Marcin Luter oderwał chrześcijan od Watykanu i ogłosił, że zbawienie daje sama wiara w Boga, a ponieważ jesteśmy grzeszni to należy grzeszyć! Do dzisiaj ma swoich wyznawców...w tym Donalda Trumpa, a jest to jawna doktryna zgorszenia.

   Ty, który to czytasz zacznij od dzisiaj postępować tak jak życzy sobie nasz Tata. Należy to czynić w sprawach małych...aż do tych o których będzie dzisiaj Słowo Boże. Przecież widzisz moje prowadzenie, odczytywanie intencji, upadki duchowe i podnoszenia się. 

   Zacznij patrzeć na wszystko - przez pryzmat Mądrości Bożej - czyli duchowo. Zrozum raz na zawsze, że nie ma śmierci, a Bóg pokazuje to...nawet na orzechach czy kasztanach. W działaniu musisz mieć świadomość, że w swoim ciele posiadasz nieśmiertelną duszę, która pragnie powrotu do Boga Ojca.

   Na szczycie wszystkich wyborów jest dążenie do zbawienia. Właśnie od Ołtarza św. płynie krzyk Mojżesza od Boga (Pwt 30, 15-20): <<Patrz! Kładę dziś przed tobą życie i szczęście, śmierć i nieszczęście /../ nakazuję ci miłować Pana, Boga twego, i chodzić jego drogami, zachowywać Jego polecenia /../ kładę przed wami /../ błogosławieństwo i przekleństwo”.

   Później Pan Jezus uczył nas Modlitwy Pańskiej („Ojcze nasz”), a resztę dopowiedział w 7 Słowach na krzyżu. Psalmista w tym czasie wołał (Ps 1): „Szczęśliwy człowiek, który ufa Panu”, a Pan Jezus w Ew (Łk 9, 22-25) mówi o pragnących iść za Nim. Mamy „się zaprzeć samego siebie”, nieść codzienny krzyż (przyjmować cierpienia) i naśladować Pana. W ten sposób uzyskamy życie wieczne.

   Zrób pierwszy krok ku świętości, a w Niebie rozlegną się oklaski. Dzisiaj miałem znaki dotyczące drugiej łaski Boga naszego, którą jest  c z a s: zawiozłem zużyty sprzęt, który zbierano przy parafii, stwierdziłem, że wypaliła się świeczka po krzyżem, podano też informację o starczej niesprawności papieża Benedykta XVI, rozmawiałem o przeszczepach, a w tym czasie płynęła piosenka ze słowami: a kiedy przyjdzie po mnie zegarmistrz światła purpurowy!

   Zły nie lubi mnie, upadłem i straciłem czystość, ale zobaczysz jak podniesie mnie Pan Jezus. Pojechałem na wieczorną Msze św. z nadzieją oczyszczenia, ale nie było żadnego spowiednika, a jutro jest piątek z drogą krzyżową i tłumami. Przykrość. Na ten moment siostra zaśpiewała „Podnieś mnie Jezu i prowadź do Ojca”.

    Zobacz moje zdziwienie, bo w czasie Konsekracji przybył kapłan, a ja podszedłem tylko z jednym grzechem. Nie rozumiał mojego upadku w śmiertelnym boju duchowym. Nie mówi się w kościele o Szatanie, który zna mój charyzmat i powalał mnie trzy razy...podczas obecnego nabożeństwa 40-godzinnego (kult Eucharystii)...w tym w pierwszy dzień Wielkiego Postu.

   Popłakałem się po rozgrzeszeniu, dziękowałem Bogu Ojcu z krzykiem w duszy...pełen zadziwienie Jego dobrocią, bo dał natchnienie kapłanowi, aby przybył...tylko dla mnie! Serce zalała słodycz i pokój, którą dopełniła Eucharystia.

   W stanie ekstazy zostałem sam w kościele i odmówiłem pokutę: koronkę do Miłosierdzia Bożego, a obudzony o 3.00 w nocy zapisałem to świadectwo dla Ciebie...

                                                                                                                             APeeL

 

 

 

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 14 luty 2018

Odsłon: 1008

      Dzisiaj zeszło się:

1. wspomnienie braci Cyryla zm. 869 i Metodego zm. 885, którzy przełożyli księgi liturgiczne na język Słowian. Jan Paweł II ogłosił ich Patronami Europy (1980). Nawet nie mruknięto o tym w pogańskich mass-mediach, którymi zawładnął duch nieczysty.

    W tym czasie w Tfu!enie płakano nad dziadkiem Władysławem Frasyniukiem (64 lata), byłym kierowcą, którego omotała blondynka...młodsza o 24 lata. Chłop zachorował na wielkość i żyje przeszłością polityczną...tak jak Roman Giertych.

   Nie wiem czy skakał - jak mecenas - na zbiórkach KOD, ale w zeszłym roku blokował trasę na której niesiono obraz Lecha Kaczyńskiego i popychał niedotykalnych policjantów. 

2. rocznica męczeństwa św. biskupa Walentego, którego ścięto 14 II 269. To patron chorych na padaczkę, opętanych i zakochanych. Nie wiem czy dotyczy to też zakochanych w związkach jednopłciowych („spółkujących inaczej”)?

3. posypywanie głów popiołem (Popielec), które zaczyna Wielki Post (czterdziestodniowe przygotowanie do Święta Zmartwychwstania)...

    Zerwałem się na Mszę św. o 6.30, ale posłuchałem natchnienia, aby opracować i edytować zapisy. Wyraźnie widziałem pomoc Bożą, bo od 6.00-9.45 miałem gotową stronę (5 dni). Trafiłem na cały kościół młodzieży zwolnionej z lekcji (10.15). Serce zalała wielka moc, a musiałem stać, bo nie ustępowali miejsc...nawet matce z dzieckiem! Zarazem miałem poczucie wielkiego uniżenia przed Bogiem Ojcem.

    W tym czasie prorok Joel wołał od Boga (Jl2,12-18): <<Nawróćcie się do Mnie całym swym sercem przez post i płacz i lament>> Rozdzierajcie jednak serca wasze, a nie szaty /../ Na Syjonie dmijcie w róg, zarządźcie święty post, ogłoście uroczyste zgromadzenie...

   Tam było też wołanie - do naszego wspólnego z Izraelem Boga - o to, aby poganie nie zapanowali nad nami i nie pytali: Gdzież jest ich Bóg?

   Serce chciało mi pęknąć, bo to już się stało. Przecież w TVN, Polsacie i ubeckiej „Super Stacji” z Czubą Wstrętnym królują bożki oraz fałszywi kapłani, a na forach bluźniercy i szydercy wprost szaleją w nienawiści do wyznawców Boga Objawionego.

    Psalmista w Ps 51 [50] błagał: „Zmiłuj się Panie, bo jesteśmy grzeszni”. Mój profesor św. Paweł prosił (2 Kor 5,20-6,3) o nasze pojednanie z Bogiem, bo teraz jest czas upragniony. Natomiast Pan Jezus upominał (Mt 6,1-6.16-18) aby „uczynków pobożnych nie wykonywać przed ludźmi po to, aby was widzieli /../”.

   To jest już nieaktualne, bo ludzie wstydzą się wiary i Boga. To dzisiaj nie daje pochwał...jak w czasach Pana Jezusa. Kolega lekarz moje padanie na kolana przed Eucharystią nazywał „aktorstwem”...nie mógł uwierzyć, że czynię to z potrzeby serca. Nie dziwiło go udawanie wierzących  towarzyszy z PZPR-u. Niektórzy z nich potrafili klęczeć jak święci na obrazkach. 

    Po posypaniu głowy popiołem padłem na kolana i tak trwałem - w wielkiej mocy - aż do Eucharystii.  W tym stanie widziałem moją nędzę, a zarazem wielkie Miłosierdzie Boże.

  Po Komunii Świętej ekstaza zalała duszę i pragnąłem trwania na modlitwie...mającej moc w zjednaniu z Panem Jezusem. Z pustej świątyni wygonił mnie kościelny, który tłukł się przygotowywaniem pogrzebu, a nie potrafię modlić się w domu. Tak została zmarnowana szansa dla wielu, którzy mówią, że nie mają grzechów (oszukują sami siebie)…

                                                                                                                             APeeL

                                                                        

 

 

 

 

 

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 13 luty 2018

Odsłon: 959

     Ten dzień zaczął się wczoraj wieczorem - czuwaniem przed Monstrancją - do rozpoczęcia Mszy św. Zakończyłem modlitwy za bluźniących naszej wierze z dodaniem koronki do Miłosierdzia Bożego. Zostałem zaskoczony otrzymanym błogosławieństwem Najświętszym Sakramentem...

   W czytaniach było wspomnienie prowadzenia narodu wybranego, cud wody wypływającej ze skały oraz manna z nieba. Pan Jezus wskazał na fakt, że spożywający Jego Ciało będą mieli w sobie życie.

   W naszym rozumieniu chodzi o życie wieczne, ale Eucharystia jest niezbędna dla codziennego życia duszy - dołączonej do ciała fizycznego - na tym zesłaniu. Ten cud jest pokazany na chlebie codziennym, który nigdy się nie znudzi, a podczas przebywania Izraelitów na pustyni była to manna z nieba.

   Ja przekazuję to wszystkim szukającym drogi. Kapłan w kazaniu mówił szybko i dużo, a pasowałoby rzucić slajd pokazujący naszą budowę: ciało i duszę, która jest cząstką Boga Samego.

   Ile wysiłku ludzie wkładają dla ciała marniejącego każdego dnia. Gdzie uzyskasz moc i czystość duszy? Nawet kapłani niezbyt podkreślają, że jest to Eucharystia. Przecież „pracują” w piekarni Pana Jezusa, a ich ręce „wyrabiają” Chleb Życia. Nie mają świadomości, że uczestniczą w codziennym Cudzie i to ostatnim, bo żadnego większego już nie będzie w kazaniu.

   Nawet wierni szukają cudów szczególnie w uzdrowieniach ciała, a każdy wierzący ma - daną przez Pana Jezusa - moc czynienia tego. Nie wierzymy w to i dlatego nie uzdrawiamy. Jednak od zdrowia ciała ważniejsze jest zdrowie duszy, a sprawia to Ciało Pana Jezusa!

   Nie wiem dlaczego jest obowiązek uzdrawiania duszy...tylko dwa razy do roku. Nie wiem co na to powiedzieć, bo ktoś coś uchwalił tysiąc lat temu i to się podtrzymuje. Popłakałem się podczas zjednania z Panem Jezusem, a w tym czasie siostra śpiewała: „Nie zostawię Cię samego”...

   Po Mszy św. dałem świadectwo wiary kapłanowi: człowiek jest jednością psychofizyczną oraz duchową z duszą, która jest wcielana do „zlepka komórek” wg pani Nowackiej w momencie naszego poczęcia. Chleb dla ciała jest cudem, a takim samym dla duszy jest Eucharystia.

  Ja przychodzę na Mszę św. jako ciało z małą duszą, a wychodzę jako dusza z małym ciałem...czasami pozbawiony tego „koła młyńskiego”. My traktujemy zalecenie Zbawiciela dosłownie: „bierzcie i jedzcie”. Kapłan otrzymuje wielką św. Hostię i gryzie ją z trzaskiem, a wierni jedzą jak chleb. Eucharystia nie daje kalorii, a działa w mojej duszy już przed połknięciem.

    To był dzień związany z moją łaską wiary (mistyka eucharystyczna), a dzisiaj mieliśmy pierwszy dzień wiosny...w lutym. Podczas spaceru radość i pokój Boży zalewały serce, bo ta intencja była także za mnie. 

    Wróciłem na zakończenie nabożeństwa 40-godzinnego i ponownie otrzymałem błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem. W dziękczynieniu zapaliłem Panu Jezusowi lampkę pod krzyżem.

     Nasze ciało jest zbyt słabe na tak wielkie przeżycia duchowe i podczas Mszy św. wieczornej byłem śpiący i nie miałem już żadnych doznań. 

                                                                                                                                          APeeL