Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 05 kwiecień 1993

Odsłon: 765

Wielki Piątek

    Trwa dyżur w pogotowiu. Poprosiłem Matkę Najświętszą, aby była dzisiaj ze mną. Napłynęło pytanie: „Czy chciałbyś, aby ukazał ci się Pan Jezus?”. Uśmiechnąłem się, bo to niegodność wielka...

    Obudziłem się dopiero o 6.00, a sprawiła to zmiana kolejki, bo wcześniej dobrowolnie pojechałem za kolegę. Teraz płynie „Anioł Pański” i cz. radosna różańca, a to pasuje do transportowanego porodu.

   Po zakończeniu wyjazdu poczułem chęć do pracy, przeżegnałem się wodą święconą i wykonałem sobie krzyżyk na czole oraz dłoniach. Ile spraw jest podczas zmiany dyżuru...to podobnie jak podczas schodzenia z tego świata, gdy kończymy nasze życie ziemskie. Nie wolno odejść nagle!

    Około 8.00 słodycz i dobro zalewały serce, a łzy oczy, bo w świetle Pana zawołałem: „Nie chcą Ciebie, Panie Jezu, mało kto żyje Tobą, wokół panuje oschłość”. Zdziwiłem się, bo prosiłem o przyjęcie mojej wiary i przelanie jej na córkę.

    Po latach będę wiedział, że do duszy zamurowanej Pan nie może się dostać. Trzeba zrobić w niej wyrwę, aby później mury runęły. Może to oznacza: „dajesz to otrzymujesz jeszcze więcej”? W duszy bliskość Nieba, życia wiecznego, bo sprawy ziemskie „same płyną”.

   Postanowiłem nie przyjmować prezentów, bo w ten sposób tracę czystość. Przypomniała się sprzątaczka, której zostawiałem kawę, później nie przyjmowałem prezentów, a ona upominała się. Nigdy już jej nie otrzymała, bo nie przeniesiono.

   Babcia przestraszyła się zabiegiem operacyjnym. Zaleciłem, aby lęk i całe cierpienie przekazała na ręce Matki Pana Jezusa, prosiła o prowadzenie i pokój. Teraz dziękuje, bo tak uczyniła, a zabieg okazał się mniej groźny. Inna zapytała swego zmarłego męża, który przychodzi do niej o życie wieczne. Powiedział „tak”!

    Nastawiłem się na ciężką pracę, a tu przerwa i mogę słuchać muzyki organowej. Serce i usta zalała radość i słodycz jakiej nie ma na ziemi!. Tego nie można opisać i przekazać. Muszę zamykać oczy, bo była ekstaza jak po przyjęciu Eucharystii. Nawet pojawiło się ciepło w okolicy splotu słonecznego. Dodatkowo koił śpiew ptaków, tykanie zegara i praca pomp w kotłowni. Dzisiaj mam ścisły post bez przyjmowania płynów w intencji pokoju w Jugosławii. 

   Zarazem pojawił się smutek z powodu żyjących tylko tym światem „Och! Jezu przecież oddałeś za nich Swoje Zycie”. Z włączonego magnetofonu płyną słowa piosenki: „Pan oddał Swoje Życie, a zły nas podzielił”. W zapisie intencji "pomyliłem się" i napisałem „za oderwanych”.

   Takie przeżycia wyczerpują nasze ciało...zasnąłem na chwilkę na leżance lekarskiej. Dalej płynęły śpiewy pokutne, a ja wołałem w intencji dnia...”Panie usłysz modlitwę moją”. Podjechałem i zapaliłem lampkę pod krzyżem i rozłożyłem tulipany. Z serca wyrwało się tylko „Ojcze!”.

   W ręku znalazł się magazyn dla młodzieży „Luz”, gdzie pokazują techniki jogi i zdjęcie wijącej się w szatańskiej ekstazie. To bracia oderwani przez szatana od naszego kościoła, a wśród nich moja córka. Padłem na kolana i próbowałem odmawiać drogę krzyżową, ale przeszkadzało intensywnie szczekanie psa sąsiadów, a w sercu śledzący.

   Wchodzisz do przychodni, wyjmujesz papierek z kieszeni, a rusza się firanka w rejestracji, myjesz samochód, a pojawiają się „zagadujący”, a gdy sprzątasz przychodzi cała zgraja tych samych od lat (oni nawet nie wiedza, że są w różnych służbach).

   Tak właśnie napada się na normalnych ludzi i gnębi do śmierci. Przełamałem się. Nic im nie mogę powiedzieć, żartujemy, jednemu mówię, że dam mu zaświadczenie, że „nie może się oglądać”, bo ma zwyrodnienie kręgosłupa szyjnego. W „Życiu Radomskim” trafiam art. „Pod wpływem guru”. Nic nie piłem tego rana. Chwilkę trwała walka ze zjedzeniem kawałka chleba...

     „Dziękuję Ci, Ojcze za ten dzień”...

                                                                                                                               APeeL

 

 

 

 

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 04 kwiecień 1993

Odsłon: 1026

Niedziela Męki Pańskiej

    W radości idę do kościoła, a pod świątynią spotkałem wielkiego psa, a przypomniały się słowa z czytań: „napadli na Mnie jak sfora psów”. Jakaś pani w uniżeniu podeszła do ołtarza bocznego i klęcząc modliła się do Matki Bożej.

   Wówczas traktowałem to jako dawa nie świadectwo wiary, a po latach będę czynił podobnie. Dla normalnych ludzi takie padnięcie na kolana jest nie do pokonania, bo większość wstydzi się wiary. W Islamie wszyscy muszą dawać pokłon dotykając twarzami ziemi.

    Mam takie pragnienie, ale dzisiaj w świątyni jest ścisk. Po przyjęciu Ciała Pana poszedłem na koniec kościoła, gdzie trafiłem na „obserwatorów”, którzy uciekli zawstydzeni...„Panie! Ojcze! przez miłość do Ciebie osiągnąłem wszystko na ziemi”.

    W pokoju zaczynam dyżur, a od sanitariusza „jedzie alkoholem”. Lud w większości żyje tylko tym światem. Prosto ze świata duchowego trafiłem do dziewczyny z biegunką. Wybudowali zbyt duży dom i nie mają pieniędzy na jego wykończenie: chodzą na piętro po prowizorycznych, stromych schodach. Babcia płacze.

    W TV płynie „Droga Krzyżowa” czytana przez aktorów. Łzy zalały oczy podczas spotkania Pana Jezusa z Matką. Zły przerywa moje uniesienie, bo pani zraniła się w stopę...ponaglają 3 razy, bo pacjentka ma iść na Mszę św. za zmarłych z rodziny.

    Po powrocie wołałem na kolanach za wstydzących się Pana Jezusa. Panuje oschłość duchowa, a nawet wrogość do wiary. Wiem, że to działanie szatana. Sam próbuję modlitw, ale to niemożliwe. Przypominają się słowa Pana Jezusa, aby nie wołać do Boga ustami tylko sercem. Po latach to będzie jasne.

    Zrywają do wypadku masowego. Wywrócił się mikrobus. Zabity młody człowiek, obok jego ojciec, a 10 osób straszliwie poturbowanych. Popłakałem się i wołam do Boga w koronce do miłosierdzia za ofiary wypadków i dusze takich. Proszę o miłosierdzie także dla członków ich rodzin, w Polsce i na świecie. Ile potworności niesie życie na tym zesłaniu. Dalej modlę się w intencji dnia.

    Udało się spokojnie zjeść obiad, a  my nie zdajemy sobie sprawy z tej łaski...właśnie w TV płynie reportaż o straszliwym głodzie w Irlandii (1840 r.) spowodowanym przez zarazę ziemniaczaną. Zmarło około miliona ludzi, których chowano w mogiłach zbiorowych.

    Kiedyś dyskutowałem z kapłanem, który twierdził, że nasze wybory nie dotyczą małych spraw. Ja nazywam to „decyzją chwilki”. Jak inaczej spełniać Wolę Boga Ojca, przecież od tej właśnie chwilki zaczynają się całe ciągi zdarzeń.

    Sam zobacz, bo właśnie napływa natchnienie, abym poczytał pismo „Nie z tej ziemi” oraz „Nie” (kupiła córka) i „Życie Radomskie”, gdzie jest wkładka „Niedzieli” z art. „Bo ty jesteś Żydem”, gdzie młody człowiek relacjonuje swoje dzieciństwo, odcięcie narodu od Boga. To jest takim dowodem „na decyzję chwilki”.

    Jakże chciałbym zapoznać się z jakimś wierzącym Żydem. Ten artykuł potwierdza intencję, ponieważ Pan Jezus dla Żydów jest bluźniercą. A przecież prorok Izajasz w dzisiejszych czytaniach zapowiadał przybycie Pana Jezusa i Jego bolesną mękę: „Nie zasłoniłem mej twarzy przed zniewagami i opluciem”. Iz 50, 4-7

     W pokoju lekarza dyżurnego padłem na kolana i wołałem:

    „Jezu! Miłości moja zmiłuj się nad narodem żydowskim, który wstydzi się Ciebie. Matko Miłosierdzia! Módl się nad nimi. Ojcze Przedwieczny przyjmij moja modlitwę za ten naród, który wstydzi się Twojego Syna”. Napłynął obraz Pana Jezusa nauczającego w Synagodze. W intencji tego narodu płynie cz. bolesna różańca.

     Załatwiłem starszą panią i poprosiłem o odmawianie koronki do Miłosierdzia Bożdego o 15.00, a jej córka wrogo nastawiona do wiary zaczęła mruczeć.

    Wieczór. Trwa bałagan, pacjenci. Zgasiłem światło w pokoju i na kolanach wołałem w intencji dnia. Jakże Pan Jezus cierpiał podczas opluwania, obcinania i wyrywania brody, ośmieszającego kłaniania się jako królowi. 

    Wołałem do Najśw. Serca Pana Jezusa, a napłynął obraz z ostatniego domu, gdzie Serce Pana było podświetlone. Wołam za dusze takich zmarłych z pracy i rodziny. Napływają św. Jehowy, którzy nie uznają Pana Jezusa jako Boga-człowieka. To dzieło szatana. Ilu dusz gubią?

    Świadomie oddałem łaskę wiary dla nawrócenia córki (kilka dni)...aż do zaparcia się Jezusa. Proszę, aby Matka była ze mną w tej próbie: „Matko! Nie pozwól, abym kiedyś odwrócił się od Pana Jezusa i od Ciebie”!

    Każdego dnia jestem zadziwiany przez Boga. Mam włączyć radio. Tam słowa pieśni do mnie: „ bardzo Ci dziękuję, Panie mój”!...

                                                                                                                                     APEL

 

 

 

 

 

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 03 kwiecień 1993

Odsłon: 926

     W śnie krążyłem i mówiłem o Panu Jezusie. Zerwała suchość w gardle, kaszel oraz parcie na mocz, które sprawia wada serca (nycturia). Umęczy ten świat w dzień i w nocy. Kończę dyżur w pogotowiu i pragnę być na Mszy świętej.

   Deszcz bębnił o maskę samochodu, a ja w oczekiwaniu na zmiennika odmawiałem modlitwy poranne. Śpiewały mi ptaki, a serce zalewała miłość i pokój...trwał  ś w i ę t y  czas! 

    Jakże Bóg pomaga w naszych pragnieniach duchowych, bo kolega pojawił się  dużo wcześniej. Z drugiej strony wielu mieszka blisko kościoła, słyszy bicie dzwonów kościelnych, ale okna mają szczelnie zamknięte na Głos Boga. To dobry punkt do obserwacji „szpiegów” Watykanu i wrogów ludu...

    Bolszewizm to straszna choroba, ponieważ człowiekowi sprzedajesz wolną wolę. Właśnie towarzysze „czuwają”, ponieważ dzisiaj będą obrady Sejmu RP, a ja  zagrażam spokojnemu przebiegowi obrad.

    Jezus powiedział do swoich uczniów: "Niepodobna, żeby nie przyszły zgorszenia; lecz biada temu, przez którego przychodzą. Byłoby lepiej dla niego, gdyby kamień młyński zawieszono mu na szyi i wrzucono go w morze, niż żeby miał być powodem grzechu jednego z tych małych”. Łk 17, 1-6 

    Dzisiaj w Sanhedrynie zdecydowano o zabiciu Pana Jezusa, a w domu trafiłem na film animowany o matactwach tamtej władzy. To potwierdziło intencję. Bardzo często granica dobra i zła jest płynna. Bolesław Chrobry na następcę wybrał Mieszka, a wygonił dwóch szemrzących synów.

    Pan dał do opracowania ten zapis (po 20 latach), a serce zalewa wielki ból, bo trwa rozbiór Polski (specjalnie jesteśmy oszukiwani i nękani na wszystkie sposoby). Biorą w tym udział mass-media, urzędy, sądownictwo, a nawet koledzy lekarze...w tym psychiatrzy, którzy stanowią „państwo w państwie”.

    Pani Anna K. pijana policjantka z „drogówki” uderzyła w kobietę na przejściu dla pieszych i od szeregu lat kręci w sądach. Piszę, a pan Duda mówi o umowach śmieciowych. W programie "Interwencje" pokazano pracownika, który udowodnił, że kierowcy kradną paliwo. Wyrzucono go, bo stracił zaufanie!

    Trafiłem też na zapis z dnia 15.11.2012, gdzie kapłan zawołał o modlitwę za ludzi, którzy świadomie deprawują innych. Przypomniał się szyderczy rysunek z „NIE”, gdzie  onanizująca się niewiasta krzyczała: „kocham Jezusa”! Czym różni się Jerzy Urban od kolegi psychiatry powalającego krzyż Pana Jezusa.  

    To wróg duchowy Polaków i zabójca dusz. Nikt mu nic nie może zrobić. To taki nasz „mały Jaruzelski”. Jako członek mafii komunistycznej prowokuje Polaków na ile może sobie pozwolić. Swoim zachowaniem ubliża nawet dzikim zwierzętom, bo te chwalą Boga swoim życiem. 

    Podczas 17 Rybnickiej Jesieni Kabaretowej szydzono ze Starego Testamentu. „Kapłan” czytał odpowiedni tekst z Biblii, a „artyści” ku uciesze publiczności małpowali wydarzenia. Coś strasznego...

    Okresowo Kościół święty atakuje ”Wprost”, a wokół pełno głupich szkodników typu Elizy Michalik dla której Bóg to „facet lub kobieta”.

    Kończy się dzień, a z telewizji płynie obraz Ostatniej Wieczerzy ze zdradą Judasza i skazaniem Pana Jezusa na śmierć. Padłem na kolana i odmawiałem moją modlitwę, a napływały obrazy współpracowników z  pogmatwanym życiem.

    Każdą stację drogi krzyżowej przekazywałem w intencji tych braci i za ich dusze...przesuwały się postacie zmarłych sanitariuszy, pielęgniarek i kolegów - lekarzy. Szatan nie lubi, gdy tak wołamy z głębi serca i podsunął brutalny film „Pluton” o wojnie w Wietnamie, ale wróciłem do moich modlitw...popłynęła „św. Agonia” z koronką do 5-u św. ran Pana Jezusa.                               

                                                                                                                 APEL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 02 kwiecień 1993

Odsłon: 730

    Nie mogłem spać w nocy, a teraz - po wyłączeniu budzika - drzemałem w fotelu - w oczekiwaniu na Mszę św. Zawołałem do Pana Jezusa, aby za oddanie Swojego życia przyjął moje...

     W ławce kościelnej ze łzami w oczach dziękowałem: „Panie Jezu, jak wielką łaską jest posiadanie kościoła”. W zimnie, skulony czekałem na rozpoczęcie nabożeństwa, a po Komunii św. poprosiłem, aby Pan Jezus odpoczął w moim sercu, tak jak ja wypoczywam w Jego Sercu:

    „Jezu! Ty byłeś prześladowany, także we własnej świątyni, przez swoich, jak wielkie to cierpienie. Sam muszę dziękować za łaskę współcierpienie z Tobą”.

   Właśnie jest próba ukamienowania Zbawiciela. Jeżeli nie wierzymy w Niego to uwierzmy w Jego dzieła. Po odmówieniu litanii do Najśw. Serca Pana Jezusa i pobłogosławieniu Monstrancją popłynie pieśń: „Panie! Ty widzisz krzyża się nie wstydzę”…

    Po wyjściu z kościoła wzrok zatrzymał napis na karawanie: „Wieczność”. Tak, bo przed nami jest życie wieczne. Zażartowałem do kwiaciarza, że mógłby „od firmy” podarować kwiaty Panu Jezusowi. Tak się stało i postawiłem je pod krzyżem..

   W tym czasie trwała ekstaza po Eucharystii, w ustach miałem niesamowity smak, ale jest to nieprzekazywalne, odczucie duchowe. Napłynęła moc z pragnieniem pomagania, pocieszania i napełniania chorych nadzieją. Zarazem pojawiło się pragnienie szerzenia dzieła Pana Jezusa...przez samozwańczego apostoła. 

   Po drodze do pracy zabrałem koleżankę i zapytałem ją: co mam jej powiedzieć od Pana Jezusa? Ja wiem, że nie każdy ma łaskę wiary, ale trzeba się otworzyć, wszystko wymaga pewnego wysiłku, bo trzeba wcześniej wstać i pojechać do kościoła.

    Na ten moment pocieszam sprzątaczkę, którą zwolniono: każdy ma swój krzyż i nie możemy się zamienić. Proszę się odwołać, przecież samotne matki mają ochronę. W tej chwilce moja moc przewyższa moc wszystkich ludzi z przychodni.

   W mojej mocy i pragnieniu pomagania napisałem z własnej inicjatywy marudzącej zaświadczenie, chętnie dawałem zwolnienia z pracy, ponieważ to moi bracia w kłopotach. Wdowie oddałem wciśnięte w książeczkę pieniądze, a od niej napłynęła do mojej duszy radość jej serca! Starowinka z porażeniem, która z trudem mówiła - uśmiechnęła się - po moim zapytaniu: czy nie myli jej się modlitwa?

    W wolnej chwili modliłem się w oczekiwaniu na dyżur w pogotowiu...w ręku znalazło się „Nie”, a żona wskazała, że Matka Boża zawsze zaleca, aby zostawić własne sprawy i własne intencje. To wyjaśnia odczyt, bo tak jest naprawdę. My nawet w modlitwie jesteśmy egoistami.

   Na kolanach odmówiłem koronkę do Miłosierdzia Bożego, a wzrok zatrzymało zdjęcie lotnika katapultowanego nad Bośnią (lot humanitarny). Z przerwami wołałem: „za tych, którzy myślą tylko o sobie”.

    Zerwano do porodu, a właśnie przejeżdżaliśmy obok pięknej figury Matki Bożej. Zwykły człowiek nawet tego nie zauważy. Płynie cz. radosna różańca, bo w tej karetce nie ma radia (łaska ciszy). Nawet jechałem obok mojego krzyża, gdzie płonęła lampka.

    Pan zaprowadził mnie do chorej obstawionej świętymi obrazkami. Po latach sam będę miał podobne w pokoju. Z trudem podałem jej zastrzyk (słabe żyły)...najmniejszą igłą.

    Teraz słucham śpiewu ptaków obok pokoju lekarskiego. W ciszy serca zapisałem wszystko, a dzięki temu możesz czytać to świadectwo wiary. Jak dobrze z Panem Jezusem i Matką Najświętszą. Nie potrzebny mi żaden kontakt z personelem. Zgasiłem światło oraz telewizor...padłem na kolana odmawiając cz. chwalebną różańca.

   W tym czasie codziennie odmawiałem całą modlitwę i dodatkowo moje. To zawsze trwało b. długo. Dzisiaj mam post całkowity w intencji pokoju w Jugosławii...miałem zjeść smaczne jabłko (wypiłem tylko jedną kawę), ale zostałem wybawiony z pokusy ponownym wezwaniem do porodu. 

   Pędziliśmy z dużą szybkością, a kierowca fiacika - w ulewie i mgle -  potrzebował pomocy. Poprosiłem o zatrzymanie się, aby mu pomóc. Podziękowałem Panu Jezusowi i Matce za pokój w sercu, rodzinie, a szczególnie za posiadanie w pobliżu kościoła.  Minęła północ i mogłem spożyć jabłko...

      „Dziękuję Ojcze za ten dzień mojego życia”..

                                                                                                                               APeeL