Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 29 kwiecień 1994

Odsłon: 731

W. Piątek w Kościele Prawosławnym

    Przypomniałem sobie, że dzisiaj Pan Jezus będzie modlił się w Ogrójcu przed oddaniem Swojego życia (Wielki Piątek w Kościele Prawosławnym). Wiem, że zostanę obudzony, bo pragnę być - w tych ciężkich chwilach - z moim Zbawicielem. Tak się stało, bo...w śnie stałem pod pięknym krzyżem Zbawiciela, którego widziałem od dołu. Czy to była ta pora 00.40?

    Napłynęły osoby ateistów: umierającego ojca rejestratorki, koledzy-lekarze i wierni PRL-wi: Adam Schaff (polski filozof  marksistowski pochodzenia żydowskiego...do 1956 zdeklarowany stalinista, następnie zwolennik eurokomunizmu), Zygmunt Kałużyński i Jerzy Urban. 

    Padłem na kolana. W modlitwie towarzyszyła mi pełnia księżyca i gra świateł oraz obraz Pana Jezusa w Ogrójcu z domu rodzinnego. W drodze do kościoła spotkałem śmiertelnie chorą, która wie o tym.

    Na Mszy św. wołam za dusze zmarłych z rodziny, rodziców chrzestnych, kolegów ateistów oraz w/w. Wrócił Jerzy Urban jako symbol starzejących się bezbożników, którzy kochają to życie...wszędzie pojawia się z czterema ochroniarzami! Tak jak klan Kimów z Korei Północnej...

    Św. Paweł w tym czasie wołał (Dz 13 26-33): „mieszkańcy Jerozolimy i ich przełożeni nie uznali Jezusa /../ chociaż nie znaleźli w Nim żadnej winy zasługującej na śmierć zażądali od Piłata, aby Go stracił /../”. Płyną słowa psalmu: „Tyś moim Synem”, a ja naprawdę czuję się synem Boga Ojca. Jeszcze pieśń: „Dobry Jezu, a nasz Panie”.

     Po wyjściu z kościoła spotkałem: staruszka, pochyloną babcię oraz policjanta, który dochodzi tylko do bramy kościoła. Wzrok zatrzymało „Nie” atakujące prymasa Józefa Glempa za to, że odwiedził „Gazetę Polską”!

   Zaczynam pracę, a zgłaszają się po morfinę dla umierającej. Teraz mówię starszej niewierzącej o duszy, życiu i prawdzie Kościoła katolickiego.

• Nikt jeszcze nie przybył stamtąd i nie powiedział jak tam jest.
• Pani chce włożyć palec w św. bok Pana Jezusa.

    Wpada ateista i prosi o sanatorium. Wielki nawał chorych, a w nocy zły kusił wolnym dniem. Wielu miałoby kłopoty. „Boże Ojcze ofiaruje Ci ten dzień i dziękują za ochronę (samochód miał awarię, która groziła ciężkim wypadkiem)”.

   Radość Boża zalała serce. Teraz jestem na wizycie, gdzie schorowana pani wręczyła mi wizerunek Pana Jezusa, który widziałem w śnie. Rozmawiamy jak dzieci Boże.

    Na dyżurze w pogotowiu popłynie koronka przed Jezusem Miłosiernym, którego zabrałem z działki. Trwał spokój, bo dyżur był z nieba (zamieniony)! Popłynęły mojej modlitwy. Jak przekazać Ci stan mojego serca? „Panie Jezu. Miłosierny Boże zmiłuj się nad niewierzącymi u schyłku życia.”

    Udało się zapalić lampkę pod moim krzyżem w intencji tych braci i sióstr. „Ojcze! Wybacz im, ponieważ nie wiedza, co czynią”. Każde zawołanie ze „św. Agonii” odmawiałem 10 x. Wołam też do św. Łotra, który nawrócił się w ostatnim momencie. Przez niego prosiłem o wstawiennictwo za ateistów u schyłku życia.

    Dzisiejszy dzień to wielka łaska Boga Ojca, która zbawi wielu z powodu moich wołań z głębi serca. Na ten czas  Violetta Villas śpiewa:

    „Ojcze! cóż za to mogę Ci dać? Me serce i każdą radość i płacz /../ Mój Ojcze, co tylko zechcesz to bierz”. Ta modlitwa - rozrywająca serce - powinna płynąć na każdej Mszy świętej. Tak powinno wołać się do Boga naszego...z każdej wieży kościelnej.

    Popłakałem się, bo ta piosenkarka zmarnowała wielką łaskę...zamiast śpiewać Bogu w Trójcy Jedynemu zajęła się ochroną piesków (bezpieka podsunęła jej to "dobro")... 

     „Dziękuję Ojcze za ten dzień”.

                                                                                                                        APeeL

 

 

 

 

 

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 28 kwiecień 1994

Odsłon: 673

    Żegnam się z radości, bo wytrwałem w pełnym poście. Żona „na rozruchu”...chodzi i stęka, dobrze, że nie ma migreny. W serce pojawili się poszukujący miłości. Teraz, gdy to przepisują (02.05.2019) płynie program o oszustach matrymonialnych (w tym Kalibabka, który zmarł przed miesiącem).

    Zerwałem się i biegnę do Domu Pana na 6.30...płynie cz. radosna różańca i wołanie o pokój. W wyobraźni mówię z mocą o Bogu i wskazuję na sztuczki Szatana. Św. Paweł przypomniał o prowadzeniu narodu żydowskiego, a św. Jan Chrzciciel mówi o swoim uniżeniu w stosunku do Pana Jezusa.

   Napłynął obraz uzdrawiania chorych poprzez nakładanie rąk, ale ja mam pragnienie szerzenia świadectwa. W sercu pojawiło się działanie Ducha Świętego, a wówczas duszę zalewa pokój ze słodyczą i miłością (falami). Podczas Eucharystii kobieta śpiewała za mną: „cud Bożej Miłości”. Wychodząc z kościoła zauważyłem na chorągwi o. M. M. Kolbe...

    Napłynęła refleksja: cóż może dać mi świat zamiast modlitwy, która jest rajem dla duszy? Teraz nawał, bałagan i kłótnie, a to okazja do dodatkowych udręk ze strony złego, który rozprasza i drażni.

• Pragnie pan stworzyć obowiązek ratowania, ale oddanie życia za innego? Przecież nie można zmuszać do świętości! Słusznie zauważył pacjent...
• To prawda, bo o. Kolbe oddal życie za Gajowniczka dobrowolnie, ale wskoczenie po dziecko do pożaru i uratowanie jego życia...jak to zapisać?
• Teraz wystraszonej chorobami i śmiercią (po latach przyszło dzieciątko, które  przygotowuje do Pierwszej Komunii św.)...zalecam, aby w strachu biegła do Matki, do Pana Jezusa i przyjmowała Najświętszy Sakrament.
• Innej wskazuję, aby przed wyjazdem do sanatorium odczytała wolę Boga Ojca w tej sprawie. W tym wieku (55 lat) rozłąka w małżeństwie (26 dni) to długi czas.

    15.00 Płynie koronka, a ptaszek śpiewa na działce, a jak się okaże w rozwidleniu winogron było gniazdko z dwoma małymi. Teraz w domu „spojrzał” Pan Jezus w koronie, bo mam wołać za kapłanów (zaległa intencja).

    „Wprost” pisze o Adamie Szaffie, który w końcu swego życia atakuje Kościół katolicki i „szuka miłości”...to samo czyni „chrześcijanin” Zygmunt Kałużyński, a ulubiony aktor-policjant szuka miłości...u prostytutki! Wyszedłem i trafiłem na sprzedawcę wideo - kaset, który instruuje małego chłopczyka, które okropności są dobre. „Jezu mój! Jezu!”...

    Późno. Politycy chcą się do siebie zbliżyć, polubić, tolerować, nie atakować, a nawet połączyć, ale to się nie uda bez Boga i modlitwy. Kłócą się, nie dopuszczają się do głosu, a mówią o pojednaniu! Miną lata, a będzie to samo. Teraz mignięto obrazami gejów. Jakże szatan umęczy ludzi!

    Teraz wołam do Pana Jezusa: „nie ma pełnej miłości bez Ciebie, Panie...bez Twojej miłości”. W ręku książeczka „Myśli” S. Weil, gdzie trafiłem na słowa, że miłość nie czyni krzywdy i nie znosi gwałtu:

    „Nie chodzi tutaj o miłość naturalną, która jest niewolą /../ Ale o miłość nadprzyrodzona, która w swojej prawdzie zmierza wprost do Boga i zstępuje potem prostą drogą, zjednoczona z tą miłością, którą Bóg obdarza stworzenie [...]”. To pisze ateistka!

     Teraz pan Jezus mówi do mnie z „Prawdziwego Życia w Bogu” t 3 str. 396 „Niech ogarnie cię Moja Miłość /../”.

    Koniec dnia, ale przypomniałem sobie, ze przed chwilką miałem w ręku dziecinny pamiętnik, gdzie ktoś wpisał słowa św. Augustyna: „Kochaj i czyń, co zechcesz”.

    Dzisiaj z miłości do ludzi dawałem rady, żonie przekopałem ścieżkę na działce, bo lubi porządek, a z miłości do Pana Jezusa zapaliłem lampkę pod Jego Krzyżem…

                                                                                                                           APeeL

 

 

 

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 27 kwiecień 1994

Odsłon: 1077

     W śnie byłem w Niepokalanowie. To jakieś podziękowanie od o. Kolbe o którym pisałem.  W kościele napłynął smutek z poczuciem wielkości, dobra i miłości Boga Ojca.

    Przepływają ludzie szukający szczęścia poza Bogiem: w  rozrywce, seksie, zboczeniach, gromadzeniu dóbr ziemskich, staraniu się o oryginalność. To wszystko żałosne i przelotne, bo wszystkiego trzeba szukać u Ojca.

    Jakże piękne są zawołania modlitewne, a w nich prośba od o. Kolbe...do kapłanów. To pewne działanie Ducha Świętego...aż sam krzyknąłem do Boga:

      „Ojcze Najświętszy!

       Miłosierny i pełen łaskawości Panie!

    Pan Jezus każdego dnia przekazuje nam Słowo od Boga, które ma moc nadprzyrodzoną. "(...) Ten, kto we Mnie wierzy, wierzy nie we Mnie, ale w tego, który Mnie posłał. A kto Mnie widzi, widzi Tego, który Mnie posłał. (...) Nie mówiłem bowiem sam od siebie, ale  Ojciec, który Mnie posłał (...)  przykazanie Jego jest życiem wiecznym (...)”. J 12 44-50

    Płynie pieśń „Jezu ufam Tobie”. Łzy zalały oczy...”strzeż mnie Jezu jak  własności Swej”. Św. Hostia w intencji modlitewnej dnia. Miłosierny Bóg nikogo nie potępia, bo nie wolno zabrać nam wolnej woli. Wielu wszystko ujrzy w momencie śmierci, ale będzie za późno. 

    Trwa chęć mówienia o Bogu Ojcu. 60-latce, która zajmuje się leczeniem wyjaśniam, że prawdziwe dobro to modlitwa i Msze święte „za tych, co chorują”. Niektórzy pacjenci dziękują, bo „we mnie ich cała nadzieja”, a ja wskazuję, że nasza cała nadzieja jest w Bogu Ojcu, który daje moc. Właśnie pocieszam babcię po tragicznej śmierci syna i wnuczki. Wskazuję, że to tylko rozstanie,  bo oni są i potrzebują jej pomocy.

    Wracam z pracy, a serce uciekło do Pana Jezusa i Matki Najświętszej. Płynie koronka i moja modlitwa „za szukających poza Bogiem Ojcem”. Co oni robią w smutkach? Przesuwają się zdarzenia:

- kilkadziesiąt osób na Mszy św.

- towarzysze nadal służący opętanej władzy

- starzy szukający ostatecznego celu życia: praca na działce, leczenia się, a nawet studiowania medycyny

- sport, interesy, seks, a nawet fantastyka (Deniken z kosmitami), nagrody filmowe („złota kaczka”), ludzie na luzie, roześmiani i pełni chwały ziemskiej

- homoseksualiści żądający tolerancji...dla grzechu! 

    W ręku znalazła się książka „Rzecz o Aniołach”, gdzie król pomógł ślepcowi, a na pochwały odpowiedział: „Nie sławcie i nie podziwiajcie mojej dobroci, (...) bo ja jestem człowiekiem. (...) Oto Pan całego świata daje ułomnemu człowiekowi doskonałego i potężnego ducha za towarzysza i stróża na drodze”.

    Jak to się stało, że zapomniałem o moim Aniele Stróżu? Pan Jezus skarży się do swojej wysłanniczki V. Ryden: „ Ja, Bóg zstępuję w tej epoce, potykając się o trupy. (...) nie znajdując żadnej wiary (...) Dlaczego służycie Bezbożności? (...) Buntownikowi?”*                   APEL

 * „Prawdziwe Życie w Bogu” V. Ryden t. 3  zapis z dnia 21.09.89 

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 25 kwiecień 1994

Odsłon: 678

    Po wczorajszym upadku w święto Dobrego Pasterza zerwałem się na Mszę św. odmawiając „Anioł Pański”. Bardzo lubię wołanie do Matki Bożej „Pod Twoją obronę” oraz podobne słowa z pieśni: „pod Twą obronę, Ojcze na niebie grono Twych dzieci swój powierza los, Ty nam błogosław, ratuj w potrzebie i chroń od zguby, gdy zagraża los”.

   Dodatkowo „Prawdziwe życie w Bogu” otworzyło się na słowach o Dobrym Pasterzu...uśmiechnąłem, ponieważ wczoraj było wspomnienie Pana Jezusa, którego wielka figura z owieczką znajduje się w Ołtarzu naszego kościoła...

   To już inny dzień, który przypomina radość dziecka po przytuleniu przez ojca...po upadku. Nigdy nie oglądaj się wstecz, bo Bóg Ojciec zna naszą nędzę i zawsze czeka, aby nam przebaczyć.

    Na tę chwilkę przy drzwiach kościoła siostra powiedziała do mnie: „Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus”, a moje serce zalała niewyobrażalna radość! Natomiast podczas żegnania się wodą święconą wzrok zatrzymał obraz Eucharystii ze słowami, że jest to nasza ochrona dająca życie wieczne.

    W czytaniach były słowa o pokorze i naszym wyzwoleniu przez Pana Jezusa z haniebnej niewoli czarta. Ja wiem, że to nabożeństwo jest przebłaganiem za wczorajszy upadek. Nawet „spojrzała” figura Pana Jezusa Dobrego Pasterza...dzisiaj szczególnej piękności.

    Teraz proszę św. Marka (wspomnienie) o pomoc w zapisach dziennika. Eucharystia w intencji „zawołanych i zaufanych, którzy zawodzą!" Jest to bardzo przykre, a potwierdziły właśnie w serce trafiły słowa pieśni: „Jego Serce tobie zaufało.”

   To jest pokazane na aktualnie rządzących, którym zaufaliśmy, a tu strajki z powodu okradania narodu, upadają przedsiębiorstwa, a dyrektorzy biorą sobie: „ile kto chce”! Napłynęły też obrazy tych, którzy fotografowali się z Janem Pawłem II (dr Kuratowska). Wracają też słowa czytań: „przyobleczcie się w pokorę, Bóg bowiem pysznym się sprzeciwia.”

    Jadę do pracy, a na ziemi - przed samochodem - siada gołąbek! To mój ulubiony znak (pokoju) od Boga. Kiedyś trzy leciały przed samochodem wzdłuż jezdni!

    Podczas przyjęć musiałem pocieszyć bojącą się operacji: „jutro będzie święto Matki Bożej Dobrej Rady, proszę zawołać, ofiarować to cierpienie i prosić o prowadzenie."

    Teraz mówię do młodego człowieka: „nie patrz na zło czynione przez ojca, musisz modlić się za niego...wielu nie zna swoich ojców i chciałoby mieć takiego...tak też jest z Ojcem Prawdziwym, bo większość nie wie, że On Jest!"

    Tak bardzo pragnę rozpocząć modlitwy, a dodatkowo muszę jechać do uciętej ręki! Pan daje różne próby: zobaczymy czy będzie mruczał. Pojechałem chętnie i zacząłem moją modlitwę: „za zaufanych, którzy upadają, a to także za mnie”!

    Wieczorem „spojrzał” Pan Jezus z Sercem (porcelanowy), a to była prośba o czystość, ale nie posłuchałem. Nie można służyć Bogu i żyć tym światem (słuszny jest celibat). Niech nikt nie głosi, że trzeba znieść celibat, bo to jest od Szatana! Przyjdzie czas, że trafi się „otwarty” papież i dopuści do tego!

     Nawet nie miałem odwagi przepraszać Pana Jezusa, a wzrok zatrzymała książka: „Trup” - od biologii do antropologii z opisami psującego się ciała fizycznego. Ja wiem, że chodzi tutaj o trupy duchowe, tych którzy odrzucają Boga Ojca i całą prawdę naszej wiary...

                                                                                                              APeeL