Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 14 listopad 1999

Odsłon: 650

    Tuż po przebudzeniu w smutku wołałem: „Tato! och Tato, Tato”, a przed wyjściem na Mszę Św. wzrok zatrzymała książka „Raj utracony” Johna Miltona. Tak właśnie czuję się w tej chwilce, gdy to przepisuję (03 lipca 2014) i to będzie trwało...aż do końca życia.

   „(...) Jak się tu znalazłem? Wiec nie sam z siebie, pewnie jakiś Stwórca Wielki, w dobroci Swej najpotężniejszy stworzył mnie. Mówicie jakże Go rozpoznam, jak mam Go wielbić, skoro dzięki Niemu żyję i ruszam się bardziej szczęśliwy niż mogę pojąć (...)”. Popłakałem się…

    Dzisiaj, gdy edytuję ten zapis słucham na YouTube bluesa Tadeusza Nalepy&Dżem „Modlitwa”: „Do Ciebie pieśnią wołam Panie. Do Ciebie dzisiaj krzyczę w głos /../ Ty Jesteś wszystkim /../ Czy słyszysz mój błagania głos? /../ ”.

    W kościele stanąłem przed Ołtarzem Św. - ze zbolałym sercem i oczami pełnymi łez - z powodu łaski wiary, a szczególnie poczuciu szczęśliwości wiecznej. Każde słowo kapłana wywoływało smutek w duszy przebywającej na tym zesłaniu.

   W intencji tego dnia, której jeszcze nie znałem przyjąłem Eucharystię. Sam zobaczysz tzw. „duchowość zdarzeń” z jej odczytem:

1. o 11.30 będę oglądał program o zatonięciu statku pasażerskiego Andrea Doria uderzonego w bok przez inny (1956)...750 uratowanych, wielu w sposób cudowny. Zatonęło tylko 50! Szczęście uratowanych z odmianą ich życia.

2. z garażu przyniosę „Rycerza Niepokalanej”, który otworzył się na art. „Doświadczenie obecności Boga” i słowa o uratowanych Jego Ręką...

3. w telewizji pokazywano „Słoneczny patrol” ratujący tonących

4. w „Gazecie wyborczej” trafię na Jana Pawła II, uratowanego prof. z Krakowa w czasie eksterminacji hitlerowskiej oraz zdjęcie samochodu, który wpadł do Odry z ocalonym kierowcą

5. była relacja z pomocy ofiarom trzęsienia ziemi w Turcji oraz ofiarom powodzi we Francji.

    O 15.00 wyszedłem na modlitwy ze łzami w oczach, bo ja tak właśnie zostałem uratowany przez Pana Jezusa.

    W wiadomościach o 18.00 pokazano zbiórkę pieniędzy na karetkę, a jeden z ofiarodawców mówi, że kiedyś uratowano mu życie. Natomiast Vasulla Ryden z „Prawdziwego Życia w Bogu” przekazała od Pana Jezusa (12 grudnia 1996 r.) słowa do mnie: „Zdobywaj dla Mnie dusze. Bądź moją siecią (...) Uczyń wszystko, co możliwe, a Ja dokonam reszty”.

    Z telewizji popłynie relacja z domu sióstr, które przygarnęły porzuconą ciężarną, która płakała. Jeszcze obrazy osób zaginionych, które zostają odnalezione. Przepływa cały świat: Turcja (trzęsienie ziemi), Wietnam i Francja (straszliwe powodzie), Kosowo i Czeczenia (zbrodnie wojenne)...ludzie płaczą w schronach. W moim sercu był jeden jęk... 

   Tak przebiegał ten „wolny” dzień sługi Pana Jezusa, który został przez Niego uratowany dla Królestwa Bożego…

                                                                                                                         APeeL

 

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 13 listopad 1999

Odsłon: 630

    Bardzo długo spałem (21.00 - 7.00), ale męczyły mnie sny o typie eksterioryzacji. Teraz mam ból, bo w jednym błysku Światła Bożego napłynął akt wcielenia Zbawiciela, a pierwszą pacjentką była ciężarna!  Bóg-Człowiek przybył na nasz "padół łez"...

   Teraz w czasie dyżuru przyjmujemy także dzieci. Dobrze, że miałem staż pediatryczny na oddziale noworodków z uczestnictwem przy porodach...nie boją się szkrabów z przestraszonymi matkami.

   Dzisiaj jest piękna pogoda, a to sprawiło poczucie bliskości Królestwa Bożego, a nawet obecności Boga Ojca. Kupiłem kwiaty do domu i pod krzyż Zbawiciela z lampkami, które zapaliłem, a radość zalała serce. Zrozumie to odwiedzający grób osoby umiłowanej...

    Wszyscy wyjechali, cisza w domu: „Módl się za nami Święta Boża Rodzicielko, abyśmy stali się godnymi obietnic Chrystusowych”. Popłakałem się jak dziecko, a to łaska. W czasie odmiania mojej modlitwy przepłynęły ludzkie cierpienia:

- syn piosenkarza Grechuty wyszedł z domu i nie ma go od miesięcy

- trzęsienie ziemi w Turcji z płaczem żyjących

- noworodek porzucony na śmietniku

- matki zostawione z dziećmi

- znajomy drinker, którego żona wyrzuciła z mieszkania...

   Z telewizji popłyną straszne obrazy z Czeczenii i Turcji. To sprawiło poczucie naszego zesłania, a zarazem Pan Bóg pokazuje elementy Nieba na ziemi...jest to przytulny dom z pożywieniem.

   Przed Mszą Św. trafiłem na życzeniami dla nowożeńców. Nie zostawili Panu Jezusowi nawet jednego kwiatka! Dzisiaj w Ew (Łk 18, 1-8) sędzia bronił wdowy. 

     W ręku znajdzie się „Dzienniczek” s. Faustyny, gdzie trafię na słowa Zbawiciela do mnie:

- Wiedź o tym, synu Mój, że co inna dusza dostępuje w wieczności, ty już teraz tego kosztujesz...

- umiłowany synu Serca Mego, tyś jest Mi ochłodą wśród strasznych mąk.

- twoje codzienne, ciche męczeństwo w zupełnym poddaniu się woli Mojej wprowadza wiele dusz do Nieba!

    Tak jest naprawdę. Ja wiem o tym i pragnę tylko tego! Inne sprawy są dodane, bo celem mojego życia jest służenie Panu Jezusowi, świętości i zbawianiu. Podziękowałem za ten dzień mojego życia...

                                                                                                                            APeeL

 

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 12 listopad 1999

Odsłon: 624

    Zerwał budzik (5.40), wstaję, bo dzisiaj muszę wcześniej zacząć pracę w przychodni. Z radia „Ave” popłyną słowa o Zwiastowaniu, Wcieleniu i Narodzeniu Zbawiciela, a łzy zalały oczy.

   Od 6.40 - 18.50 cały czas trwała praca w pośpiechu (nowoczesne niewolnictwo), a około 7.30 napłynęło pragnienie bycia na Mszy św. i spotkania się z Panem Jezusem w Eucharystii. Zrozumiesz mój głód mając moją łaskę.

    Nie udało się wyskoczyć, ale w tym czasie przybył kapłan, który oświadczył, że może dla mnie odprawić Mszę św.! Zobacz drogi Pana...

    Trudno sobie wyobrazić jak to wszystko znosiłem, a szczyt przyjęć był o 17.00! Wracałem w ciemności ze łzami w oczach odmawiając koronkę do Miłosierdzia Bożego. W tym śmiertelnym umęczeniu miałem pragnienie oddania życia dla Zbawiciela, Boga Wiecznego, w Trójcy Jedynego... 

   W ręku znalazła się książeczka „W służbie cierpiącym”, gdzie na ostatniej stronie Jan Paweł II powiedział do mnie: „Podobnie jak Weronika usłużyła Chrystusowi na Jego drodze na Kalwarię, tak chrześcijanie troszczą się o cierpiących (...) błogosławię tym wszystkim, którzy opiekują się chorymi (...) służycie Samemu Chrystusowi”!

     To wielka prawda! Podziękowałem Panu Jezusowi za ten dzień i przeprosiłem...

                                                                                                                       APeeL

 

 

 

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 11 listopad 1999

Odsłon: 1110

Święto Narodowe

81 Rocznica Odzyskania Niepodległości

     W śnie znalazłem się na zebraniu służby bezpieczeństwa z różnymi osobami, wyraźnie widziałem torbę kolegi lekarza...”starego i dobrego wywiadowcy”.

    Nie planowałem Mszy św. porannej, ale po przebudzeniu zmieniłem decyzję. Po wyjściu zatrzymałem się w przypuszczalnym miejscu zagubienia krzyżyka i krzyknąłem z radości, bo leżał na ziemi! Ucałowałem Zbawiciela i popłakałem się. „Dziękuję Jezu. Dziękuję! Jezu! Jezu! Jezu!”.

    Nie uwierzysz, ale ten krzyżyk towarzyszy mi do dzisiaj (01.08.2014) i okazało się, że jest w nim relikwia św. Krzyża. W drodze do kościoła mówiłem znajomej z banku, że  celem naszego życia jest zbawienie, które uzyskujemy tutaj poprzez uzyskanie świętości. Inaczej nie wpuszcza do Nieba.

    Podczas oczekiwania na wyjście do kościoła w natchnieniu duchowym napłynęło słowo „wolność” i przypomniał się obraz gołąbków wypuszczanych przez papieża, które nie chciały odlecieć, bo były wychowywane w niewoli oraz więzień, który przepił „wyprawkę”, zmarzł i wrócił pod bramę aresztu.

    Piękna Msza św. z hymnem i kompanią honorową. Zdziwiłem się, bo kapłan zaczął nabożeństwo od słów dotyczących wolności. Płynęły czytania o mądrych, którzy nie potrafią poznać Stwórcy po Jego dziełach, a Pan Jezus ostrzega przed nadejściem czasów ostatecznych.

    Prawdę mówiąc nikt się tym nie przejmuje i wszystko dla ludzi jest ważniejsze od własnego zbawienia i najbliższych...nie wspomnę o uczestnictwu w zasadniczej misji naszego Kościoła świętego. Po Eucharystii popłakałem się i nie mogłem wyjść ze świątyni.

    Dzisiaj mam dyżur w pogotowiu i w pokoju lekarza dyżurnego włączyłem radiową jedynkę, a tam Bernard Ładysz śpiewał o ofiarnym stosie czyli Legionach z losem straceńców! Płynęły też „Czerwone maki na M. Casino. „Nie damy by nas gnębił wróg, zwycięży Orzeł Biały, zwycięży polski lud”. Łzy zalały oczy.

    Później była Msza św. za ojczyznę o g. 9.00, a towarzysze w tym czasie emitowali w telewizji filmy o kosmosie i atrakcyjne amerykanosy. Tak tłumi się patriotyzm, a nawet go zabija w sercach, bo kochanie własnej ojczyzny to wielkie „zło”.

    Trzeba kochać internacjonalnie jak komuniści, a teraz europejczycy. Nawet stworzono hymn tej sztucznej ojczyzny (bez Boga). Piszę to 02 lipca 2014 roku, a wielu Europosłów ostentacyjnie siedziało podczas tego „hymnu”.

  Ja kocham moją ojczyznę i wszystkich kochających swoje ojczyzny. Stwórca dał różnorodność, aby nam się nie nudziło, a ponadto jest to próba naszej wspólnej miłości. Po latach prawda wyszła na jaw.

  Słońce. Ognisko. Pokój. Personel piecze kartofle, a ja odmawiam moją modlitwę, która skończę podczas przejeżdżania karetkę obok „mojego” krzyża Pana Jezusa. Później dołączę do tego koronkę (3x) w intencji tych, którzy przynieśli wolność mojej ojczyźnie i za dusze takich.

    Nie wiedziałem, że to będzie wyjątkowo spokojny dyżur i zmarnowałem cześć czasu. Wokół tak czyni większość ludzi, którzy nudzą się i marnują ten dar Boga, drugi obok wolnej woli. To żałosne, ale sam tak żyłem. Wcześniej poszedłem spać i zerwano tylko na krótki wyjazd.                                                                                           APEL