Po zerwaniu się o 4.00 zawołałem; „Ojcze! Proszę Cię o prowadzenie przez Pana Jezusa i Matkę oraz Aniołów i świętych! Pragnę przekazać moje doświadczenia światu. Spraw to!”
Zły zaatakował mnie agenturą, która nie była zlustrowana, a wystarczy prosta ankieta z rubrykami; posiadanie oraz stanowiska z przydzielonymi funkcjami „działaczy społecznych” (karuzela).
Żona na Mszy Św. za rodziców trafiła na czytania dotyczące życia wiecznego, a ja w tym czasie popłakałem się, ponieważ podczas odmawiania mojej modlitwy napłynie relacja o Polce, której umierająca Buszmenka - z całowaniem przybranej matki - przekazała dziewczynkę z którą wróciła do ojczyzny.
Wielką radość sprawił „Anioł Pański” razem z biciem dzwonów kościelnych, a na działce napłynęła bliskość Boga Ojca z poczuciem Jego dobra. Cóż czyniłbym bez Niego? Zły, nie dawał spokoju podsunięciem sąsiada czuwającego nade mną. Pojawił się obraz odwrotny; ja na rowerze jeżdżę wszędzie za nim!
Przez dłuższy czas mówiłem mu „dzień dobry”, ale on nigdy - jako patriota - nie odpowiadał figurantowi. Jak będzie się czuł, gdy przyjadę do niego pogotowiem? Ruscy całkiem pokręcili Polakom w głowach i ta przypadłość przechodzi z dziadka aż na wnuczka. Sam wyobraziłem sobie, że w telewizji pytam; jak można tak zniewolić naród?
W praktyce nie mogę korzystać z mass-mediów i nie dziwi ucieczka świętych do miejsc samotnych. Przykładem jest największy człowiek na świecie Jan Chrzciciel, który żywił się szarańczą. W tamtym czasie porzucił wszystko, a nie wiedział wówczas tego, co faktycznie się stanie.
Napłyną obraz chrztu Pana Jezusa i Jego Słowa, aby; „stale być przy Nim i o Nim myśleć”. Może Bóg Ojciec sprawi, że będę mógł przekazać moje świadectwa wary? Jakże piękne jest moje życie, nie muszę nigdzie szukać wypoczynku, bo odpoczywam zawsze i wszędzie z Panem.
Serce zarazem zalał smutek podczas słuchania piosenki o matce opuszczającej dziecko. Wróciła Polka, napłynęła osoba św. Józefa, który przyjął Jezuska oraz kolega lekarz, który porzucił dwójkę swoich dzieci, a zarazem młoda samotna z dzieckiem. Jej dzieciątko nie zna ojca (nie chce ich i nie płaci alimentów).
Po chwilce snu, a wybieram się do kościoła...złapała mnie biegunka! Cóż można zaplanować na tym świecie, gdy pójście do kościoła jest też łaską Pana. Ten czas nie chciałem zmarnować i z wielkimi kłopotami malowałem okienko w suszarni. Krzyż Pana Jezusa zamieniłem na diabelski; praca nie szła, umazałem się, a złość zalewała serce. W tym czasie żona siedziała sama w mieszkaniu, a mam wiele dyżurów lekarskich (rozłąka).
Wieczór przebiegała bez Boga z kieliszkiem i głupim Benny Hillem atakującym naszą wiarę. Na ten czas w ręku znalazła się książeczka z rozważaniami o powołaniu do świętości. Łzy kręciły się w oczach, ponieważ z wielką jasnością ujrzałem nędzę tego świata, a zarazem moje obdarowanie...
Teraz płynie film „Kapitan Conrad”, gdzie 12 letni Józef Konrad Korzeniewski przekazuje opis zsyłki z rodzicami. Matka umarła na zesłaniu, a ojciec po powrocie do Polski...potwierdziła się intencja modlitw. W encyklopedii poświęcono mu 7-8 linijek, a zbrodniarzowi Feliksowi Dzierżyńskiemu ok. 40 + zdjęcie!
To opuszczenie może być różne (śmierć, porzucenie dla pracy, spraw materialnych, dla innego „partnera” lub odrzucenie, itd.). Wzrok zatrzymała rzeźba św. Rodziny; przecież Józef przyjął Jezuska, tak jak Polka dziecko Buszmenki. Jakże pięknie to pokazane!
Malowanie i zbyt późne kieliszki zakręciły mi w głowie...źle poczułem się w sercu, które należy do Pana Jezusa.
APeeL