W telewizji Polsat popłynie relacja o dzieciach autystycznych (żyją w zamkniętym świecie, wady, niewidome, opóźnione w rozwoju). Wielka jest do nich miłość rodziców, którzy właśnie powołali stowarzyszenie: "Jezu ufam tobie". Dzisiaj też trwa akcja zbierania pieniędzy w całej ojczyźnie na pomoc dla dzieci urodzonych z wadami.
W drodze na Mszę świętą o 10:15 znałem już intencję tego dnia i mogłem odmawiać moją modlitwę. Właśnie wzrok zatrzymało zdjęcie Matki z Dzieciątkiem, przepływa cały świat oraz wizja Marii Valtorty; chrzest Pana Jezusa w Jordanie...ze zdaniem o Jego Ofierze. Łzy zalały oczy...
W kościele było dużo wiernych, trwały rozproszenia, ale po Eucharystii zapatrzyłem się na wizerunek świętego Józefa oraz wielki fresk z trzema krzyżami na Kalwarii. Po nabożeństwie moje serce zalała święta cisza.
Nie mogłem wyjść z kościoła, bo w duszy pojawiło się pragnienie modlitwy oraz cierpienia! W telewizji trafię na transmisję Mszy świętej, serce ponownie zaleje ból ze łzami w oczach, a dusza krzyknie: "Jezu, Jezu, Jezu!" Dopiero spacer modlitewny złagodzi tęskną rozłąkę z Bogiem Ojcem...podziękuję za tę łaskę. To były trzy - cztery godziny bólu duchowego.
Jakże szybko płynie czas, a miałem tak duże plany. Nie interesuje mnie już ten świat. Różne są formy poświęcania się od pracy, w Opus Dei poprzez posługę w szpitalu do oddania życia za innego (ojciec Kolbe). W tym czasie pięknie śpiewał Krawczyk, a ja popłakałem się, ponieważ tak trzeba śpiewać Bogu naszemu.
IPN podaje informacje o zamordowanych w procesach stalinowskich, redaktorzy dotarli do rodzin zamordowanych...w tym z listem z celi śmierci. Jeszcze wojna w Wietnamie, gdzie Amerykanie poświęcają życie z daleka od domu...
APeeL