Wola Boga Ojca
  1. Jesteś tutaj:  
  2. Start

02.04.1989(n) ZA PRAGNĄCYCH PUSTELNI

Szczegóły
Autor: APeeL
Opublikowano: 02 kwiecień 1989
Odsłon: 1249

    Zaczynam dyżur w pogotowiu z pragnieniem wysłuchania Mszy św. radiowej, ale już pędzimy do ostrego napadu jaskry. Człowiek ma nudności i krzyczy z bólu, nie może znaleźć sobie miejsca, a w końcu wije się na łóżku trzymając się za oczy, które łzawią.

   Ja widzę to pierwszy raz, a znam tylko teoretycznie. Sanitariusz z kierowcą pokrzykują na biedaka w opresji gramolącego się do karetki. W szpitalu ponownie krzyczano na niego...za to, że jest chory.

  Po powrocie do bazy moje ciało zalał niepokój z bólem w nadbrzuszu i wewnętrznym „falowaniem”...wiem, że w „eterze” ktoś „nadaje” do mnie. To jest bardzo nieprzyjemne, bo sprawia złe poczucie ciała, a rozproszenia wykluczają pokój i skupienie się. Nawet znalazłem kierunek tej złej energii, którą wyjaśniło wezwanie do nieprzytomnego pacjenta z atakiem serca...w pijackiej wsi.

- Szybciej, szybciej...krzyczały kobiety ratujące biedaczka.

- Pił pan coś...pytam delikatnie?

- Tylko kieliszek w święta...odpowiada żona.

- O świętach to on już zapomniał!

   Po nachyleniu się nad „umierającym” mówię do niego „była litra”! Rozumiemy się i on to potwierdza cichutko: tak jest, panie doktorze, pan ma rację. Podałem mu standardowe leczenie: calcium domięśniowo i doustnie oraz 40% glukozę dożylnie.

   W pośpiechu jedną ampułkę stężonej glukozy podałem do pośladka, a tak nie wolno. Zabrałem go do szpitala i powiedziałem o tym błędzie lekarzowi dyżurnemu. Może tak miało być...różne są drogi Pana na ochlapusów (ja na końcu złamałem sobie obie kostki w lewej nodze).

   Po powrocie przeczytałem art. o pustelnikach (drewniana chata, proste sprzęty, piec, brak urządzeń, oddalenie z cisza wokół) i zdziwiony stwierdziłem, że moje marzenie jest realizowane na bezbożnym Zachodzie.

  Dzisiaj, gdy to przepisuję wiem, że taką pustelnię można mieć w każdych warunkach: pokoik na poddaszu lub kącik w mieszkaniu, samochód w którym słucham transmisji nabożeństwa, pieśni, modlę się i cieszę samotnością w ruchu ulicznym.

   Wskażę na przykłady takich pustelni w moim życiu: to są momenty, gdy jestem sam w pokoju lekarza dyżurnego lub zamykam się w sobie podczas dalekich wyjazdów karetką, gdy mam słuchawki w uszach i w głębi serca przeżywam spotkanie z Bogiem, a także w pokoju lekarskim (piwnica 4x4 metry z dwoma łóżkami i telewizorem).

   Pustelnia sprzyja spotkaniom z Bogiem i była pokazana podczas modlitwy Pana Jezusa w Getsemani. Tak jest też podczas zaproszenia do modlitwy, bo wówczas pragniesz: odosobnienia, spokoju i ciszy, milczenia wewnętrznego. 

  Trzeba rozróżnić: samotność fizyczną (odrzucenie gwaru życia), samotność duchową (pustelnia) i samotność serca (modlitewne zjednanie z Bogiem)...

   Teraz odebrałem sygnał od pacjentki, która miała wezwać karetkę do chorego męża. Tak nie wolno czynić, ale to wina systemu, bo zwalono na mnie wiele pracy. Wizyta kończy się szarpaniną, bo wciskała mi pieniądze. Nie chciała uwierzyć, że pochodzę z rodziny, która mieszka niedaleko od niej (15 km), bo taki dobry człowiek musi przyjechać z daleka..."czy było coś dobrego z Nazaretu?"

   W TYP płynie film w którym bohaterka modli się głośno. Podparłem głowę i znalazłem się daleko...opanowała mnie tęskna miłość do Pana Jezusa. Tą tęsknotę może ukoić tylko zaproszenie do modlitwy przez Boga Samego...

                                                                                                                                APeeL

01.04.1989(s) Paweł i Gaweł w jednym stali domu...

Szczegóły
Autor: APeeL
Opublikowano: 01 kwiecień 1989
Odsłon: 1061

   Paweł i Gaweł w jednym stali domu, Paweł na górze, a Gaweł na dole; Paweł, spokojny, nie wadził nikomu, Gaweł najdziksze wymyślał swawole...A. Fredro

   W filmie pokazano sanatorium przeciwgruźlicze...tuż po wojnie z brakiem leków i umieraniem z powodu krwotoków z płuc. W jednym pokoju znaleźli się: wierzący klecha i niewierzący. Duchowny ewangelicki powiesił obraz Pana Jezusa, a niewierzący wiecznie żywego tow. Stalina.

    Czy wiesz jak swój żywot skończył wódz, który nadal jest czczony, a tow. Putin próbuje go naśladować napadaniem na innych. Stalin umarł na stanowisku, w swoim gabinecie, a ponieważ każdy bał się nawet tam zapukać...leżał biedak - po udarze we własnych odchodach - aż do śmierci. W tym czasie jego dusza opętana  była już w objęciach Księcia Ciemności! 

    Wróćmy do sanatorium...czyli umieralni, gdzie trwał bój duchowy:

- Brak tolerancji, nienawiść, niszczenie myślących inaczej oraz różnicowanie obywateli - ze względu na wiarę - jest niedopuszczalne. Bóg zobowiązał nas do bycia we wspólnocie...powiedział pastor.

- Śmierć jest jednakowa dla wszystkich...odparł niewierzący.

- Nie, umierać bez wiary i bez nadziei...ostatnie chwile dla każdego z was muszą być piekłem. Ja jestem w rękach Boga. On może przywołać mnie przed Swoje Oblicze albo przedłużyć życie...to zależy od Jego woli. Niech się stanie Jego Wola! 

                                                                                                                            APeel

 

31.03.1989 (pt) ZA PRZECZUWAJĄCYCH WŁASNĄ ŚMIERĆ

Szczegóły
Autor: APeeL
Opublikowano: 31 marzec 1989
Odsłon: 1945

    Dzisiaj w przychodni trwa typowy „młyn": kłótnie o kolejkę (ma autobus, ale po przyjęciu gada dalej), uprawnieni („budowniczowie PRL”), dziadki zrywające się po otwarciu gabinetu (skąd taka energia?) ...wzywasz iksińskiego, a wchodzi babcia!

    Starsza pani ma objawy grzybicy pochwy po antybiotykoterapii. Proponuję zapisanie leków także dla męża, ale okazuje się, że nie współżyją od ośmiu lat! Jakże piękna jest taka dziecięca miłość, bo wokół trwa terror udowadniający, że seks jest motorem życia.

    Pasują tutaj słowa czytań z dnia, gdy to przepisuję (18.09.2012): „Starość jest czcigodna nie przez długowieczność i liczbą lat /../ miarą starości życie nieskalane. /../ bo urok marności przesłania dobro, a burza namiętności mąci prawy umysł. Mdr 4, 7-15

    Rozżalona wdowa, której syn trafił do więzieniu wtyka mi pieniądze za zaświadczenie: „Najlepszą zapłatą będzie wyzbycie się nienawiści do ofiary syna, bo wszystko stało się przez panią” !

    Bardzo zmęczony wracałem do domu: „Panie Jezu! mój Zbawicielu! bądź pochwalony! bądź ze mną, prowadź mnie i nie opuszczaj!”

    Mam szczęście do pracy i dodatkowo zstępuję ordynatora oddziału wewnętrznego. Ciężko chory z przewlekłą niewydolnością prawokomorową uwierzył, że mu pomogę, ale podczas pobytu w oddziale nie poprawiał się. Musiałem być ostrożny, ponieważ przybył nafaszerowany lekami.

    Tacy chorzy giną w momencie poprawy...z przedawkowania leków, które trzeba odstawić w odpowiednim momencie. Przeoczenie powoduje śmierć pacjenta, a winę lekarza trudno udowodnić. Nagle zaczął oddawać bardzo dużo moczu i powiedział do mnie: „nie odjeżdżaj, bo dzisiaj umrę”!

    - Proszę nie bać się śmierci. Ojciec „Ja jestem” określił czas naszego wygna­nia i nikt poza Nim nie może zmienić naszego losu. Nic nie poradzi najlepszy lekarz, a nawet czarownik.

    Dzisiaj, Chrystus „z głośnym wołaniem i płaczem zanosił gorące prośby i błagania do Tego, który mógł Go wybawić od śmierci /../”. Hbr 5, 7-9  Pasują też słowa psalmu 116: „/../ Oplotły mnie więzy śmierci, dosięgły mnie pęta otchłani, ogarnął mnie strach i udręka. /../”.

    Aby zrealizować kartki na mięso wyjechałem do Warszawy (oddział zabezpieczali jak zwykle lekarze dyżurujący w pogotowiu). W drodze powrotnej wstąpiłem do chorego, ale już nie żył...

                                                                                                               APeeL

30.03.1989(c) Nie zaznasz spokoju na tym świecie...

Szczegóły
Autor: APeeL
Opublikowano: 30 marzec 1989
Odsłon: 1102

   Podczas snu widziałem zdjęcia osób: patrzących oraz odwróconych plecami. Po przebudzeniu pomyślałem, że taki jest nasz stosunek do Boga Ojca: część ludzi wierzy, a większość żyje w odwróceniu.

   Zrozumiałem też, że odwróceni od Boga nie mogę uzyskać łask, bo ich nie pragną i nie są godni. Pozostają z tym, co otrzymali w przebiegu swojego losu życia, a malo zależy od nas: data i miejsce narodzenia, narodowość, rodzina, uroda, itd.

   Nie wyklucza to zawołania przez Boga, a nawet wybrania. Przykładem jest Szaweł, a także moja osoba. Przecież niczym nie zasłużyłem sobie na łaskę wiary.

   W czasie medytacji o tym napłynęły pokusy; samotne panie, masaże w sanatorium, itd. Tych wpuszczanych myśli nie miałem siły pokonać, ale poprosiłem o pomoc duchy jasne i czyste oraz zacząłem odmawiać „Ojcze nasz” i „Zdrowaś Mario”. 

    Podniecenie odeszło bezpowrotnie i w radości ułożyłem słowa do piosenki (może już jest taka):

"Uwierz w Jezusa, uwierz w Jezusa!

Tylko Jeden jest Panem Twym!

Błądziłeś długo, szukałeś wszędzie,

a On przy tobie zawsze był!”

   Pomyślałem o Bogu Ojcu, który wiele razy „opuszczał mnie”, ale zawsze „był ze mną.” W czasie obsługi ciała słuchałem nagranej audycji radiowej z opinią prof. Kotańskiego o naszej wierze: chrześcijaństwo jest religią niebezpieczną politycznie! 

   To prawda, bo każdy, kto ma łaskę wiary jest niebezpieczny...o nic nie prosi, nie żąda, nie opiera się, nie walczy, ale szuka i pragnie sprawiedliwości, wolności, prawdy, miłości i pokoju dla wszystkich.

   Tak zaczął się nowy dzień mojej „katorgi” w przychodni. Na końcu z umęczenia przysnąłem na chwilkę podczas badania pacjenta: potrafię zasnąć na 2-3 sekundy, aby uzyskać rześkość. W domu zastałem żonę z ciężką migreną...dopuściła do napadu z wymiotami, a córka nabrała prochów...w proteście przeciwko złym rodzicom. Wiem, że Pan Jezu pogodzi je.

   Pojechałem odpocząć na działkę, gdzie w małej książeczce „Droga do Chrystusa” Elena G. White przeczytałem, że jeżeli powierzysz swoją wolę Panu Jezusowi to ona stanie się Jego wolą. 

    Odpoczynek przerwało wezwanie do babci, która chciała umrzeć w domu.

  • Nie zaznasz spokoju na tym świecie i nie zaznasz na tamtym!

  • Słucham, słucham - mówi telefonistka.

  • Nie, nic takiego...ja tylko mówię do siebie!

    Wprost widzę te dwa światy jak moje odbicie w lustrze. Niektórzy czują się tutaj szczęśliwi, ale w każdej chwilce może rozerwać się worek z nieszczęściami, albo pojawi się znudzenie dobrobytem i powodzeniem.

   Żonę zawiozłem do pogotowia, bo jako lekarz nic nie mam w domu. Córka obudziła się na czwartkową kobrę („Ośmiornicę”), bo nie można opuścić filmu pokazującego różne formy zła!

                                                                                                                 APeeL

 

29.03.1989(w) Chrzest bojowy...

Szczegóły
Autor: APeeL
Opublikowano: 29 marzec 1989
Odsłon: 1215

   Tuż po obudzeniu intensywnie myślałem o „Chrzcie w Duchu Świętym” i w tym czasie zasnąłem na kilka sekund. W tym czasie „zobaczyłem” postać Pana Jezusa w znanej szacie. Zbawiciel trzymał w prawej ręce żołnierską czapkę...jak do przysięgi. Czapka była trzymana z dużym namaszczeniem.

    Dzisiaj powiem, że są rozbieżne poglądy na taki akt. Wg mnie nie jest potrzebny, aby uzyskać nadzwyczajne charyzmaty. Na pewno potrzebujemy napełnienia mocą Bożą potrzebną w służbie ewangelizacyjnej i kościelnej.

   Myślę, że przychodzenie na takie spotkania z pragnieniem otrzymania charyzmatu (np. mówienia językami) nie jest zgodne z Wolą Boga, który wie, co może komuś dać….tak jak ojciec ziemski. Ten zapis wybrałem z wielu...po zawołaniu do Ducha Świętego. Ja nie potrzebuję żadnych atrakcji, bo wystarczy mi łaska wiary ze świadomością zbawienia (powrotu do Boga).

   W kościołach oderwanych od św. Piotra szukają mocy poza Eucharystią (Cudem Ostatnim), która jest „pamiątką” Ostatniej Wieczerzy. Ja wiem, że Chleb Życia sprawił chęć zapisywania przeżyć duchowych, które nawet dla mnie są ciekawe. Ty czytasz to 5 minut, a za tym stoi godzina lub dwie mojego wysiłku.

   Tamtego dnia sam byłem w przychodni. Przed wcześniejszym wyjazdem do pracy zawołałem: „Panie Jezu niech łaska Twoja będzie zawsze ze mną i wspiera mnie w moich utrapieniach.” Na skrzyżowaniu posłuchałem natchnienia, aby skręcić do pacjentki chorej na nowotwór szyjki macicy z przerzutami...trzeba zlecić morfinę.

   Dobrze zrobiłem, bo później było dużo ludzi i nie dałbym rady. Na szczycie utrapień ponownie wołałem do Pana Jezusa: „bądź ze mną Panie, wspomagaj mnie Swoją Łaską.”

   Od 15.00 miałem dyżur w pogotowiu ratunkowym, ale w przychodni zeszło aż do 20.00 (jeden budynek). Zobacz ochronę Zbawiciela:

1. w tym czasie nie było wezwania pogotowia

2. znajoma mojej pacjentki prosiła o wypisanie zwolnienia z pracy na chorobę wrzodową, a na miejscu okazało się, że chora przeszła ciężki uraz czaszkowo-mózgowy (została przyjęta na chirurgii)

3. córka chorego pytała o lek na chorobę wrzodową, a okazało się, że ma krwawienie z przewodu pokarmowego...był śmiertelnie blady (ponowna chirurgia)

4. wreszcie wezwanie z pogotowia do skrwawionej babci, która stwierdziła, że pragnie umrzeć w domu. Wydałem odpowiednie skierowania, bo nie mam władzy nad wszystkim. Babcia miała piękne żelazko z prawdziwą duszą...jeszcze przed tygodniem prasowała (malutkie, zgrabne,mosiądz i miedź).

5. do mojej pacjentki z chorobą nowotworową, której zapisałem morfinę udało się sprowadzić księdza. Pacjentka była zadowolona...nawet poprawiła się po tej wizycie.

    W „Rycerzu Niepokalanej” czytałem list nawróconego alkoholika Mieczysława Nikody i jego metodę kolędowania Matką Najświętszą (w myślach) po domach...odwiedzani modlą się jego ustami...nie wiedząc o tym! Coś pięknego!

   Pan Jezus wskazał mi chrzest bojowy, którym był ciężki dzień pracy…

                                                                                                                                  APeeL


 

  1. 28.03.1989(w) Atak demona na moją rodzinę...
  2. 27.03.1989(p) Podziękowanie Panu Jezusowi za prowadzenie...
  3. 26.03.1989(n) Czas szukania Boga samochodem...
  4. 25.03.1989(s) Zmodyfikowałem drogę krzyżową
  5. 24.03.1989 ZA OFIARY DIABELSKIEGO ZWĄTPIENIA
  6. 23.03.1989(c) Pochylony krzyż...!
  7. 22.03.1989(ś) Ekstaza w izdebce zmarłej...
  8. 21.03.1989(w) Dzień na wesoło...
  9. 20.03.1989 (p) Radość ze służenia chorym...
  10. 19.03.1989(n) Początkowe bójki z ciałem...

Strona 2373 z 2427

  • 2368
  • 2369
  • 2370
  • 2371
  • 2372
  • 2373
  • 2374
  • 2375
  • 2376
  • 2377

Menu główne

  • Strona domowa
  • Dziennik duchowy
    • Chronologicznie
  • Moja duchowość...
  • Dwa zdania o sobie

Licznik odwiedzin

Odwiedza nas 2611  gości oraz 0 użytkowników.

WYSZUKIWANIE

Logowanie

  • Nie pamiętasz hasła?
  • Nie pamiętasz nazwy?